Jakie dane z faktury powinny być ujęte w JPK?

Pytanie pochodzi z publikacji Vademecum Głównego KsięgowegoW 2016 r. weszły w życie nowe zasady kontroli podatkowej. Przepisy nałożyły na przedsiębiorców obowiązek przekazywania organom kontroli skarbowej szczegółowych danych podatkowych. Informacje te muszą być generowane i przesyłane w wersji elektronicznej w formie Jednolitego Pliku Kontrolnego. Tu pojawia się wiele wątpliwości i pytań. Pracownicy naszej spółki delegowani są przez pracodawcę do wyjazdów służbowych w różne strony świata i dostarczają faktury z tychże delegacji (np. za hotel). Czy zasadne jest wymaganie od wystawcy faktury przywołania wszystkich danych spółki (nazwa, adres oraz NIP) w podziale na faktury krajowe, faktury zagraniczne (unijne) oraz faktury zagraniczne (poza unią)?

Pytanie dotyczy dużego przedsiębiorcy, zatrudniającego powyżej 400 osób.

Odpowiedź:

Prowadzona od 1 stycznia 2017 r. ewidencja w VAT nie musi zawierać każdej pozycji faktury (sprzedaży i zakupu), jak również znikąd nie wynika np. obowiązek podziału faktur np. w zależności od krajów pochodzenia, natomiast najistotniejszy – spośród nowych rozwiązań - staje się wymóg podawania numeru, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Uzasadnienie:

Stosownie do treści przepisu art. 109 ust. 3 ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.) - dalej u.p.t.u., nadanej ustawą z 13.05.2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 846), która weszła w życie 1.01.2017 r. - podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Z kolei w myśl art. 82 § 1b ustawy z 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.) - dalej o.p., osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, prowadzące księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych, są obowiązane, bez wezwania organu podatkowego, do przekazywania, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej informacji o prowadzonej ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 u.p.t.u., w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2, na zasadach dotyczących przesyłania ksiąg podatkowych lub ich części określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3, za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, wskazując miesiąc, którego ta informacja dotyczy.

Zgodnie z art. 193a § 2 o.p. struktura logiczna postaci elektronicznej ksiąg podatkowych oraz dowodów księgowych, z uwzględnieniem możliwości wytworzenia jej z programów informatycznych używanych powszechnie przez przedsiębiorców oraz automatycznej analizy danych, jest dostępna w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Jak wskazał przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 8.12.2016 r. (0461 ITPP1.4512.761.2016.1.MN) - w ewidencji prowadzonej od 1 stycznia 2017 r. nie ma potrzeby prezentowania każdej pozycji faktury (sprzedaży i zakupu). Powinna ona zawierać dane stron transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby VAT, konieczne jest też podanie numerów faktur i dat sprzedaży, które umożliwiają pełną identyfikację transakcji.

Z kolei z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 20.12.2016 r. (3063-ILPP1-2.4512.78.2016.2.AW) wynika, że brak jest obowiązku wpisywania od dnia 1 stycznia 2017 r. numerów PESEL osób fizycznych w związku z prowadzeniem ewidencji sprzedaży.

Dodatkowo warto mieć na uwadze, co wynika m.in. z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9.02.2017 r., 3063-ILPP1-3.4512.211.2016.1.PR – również na gruncie nowego stanu prawnego przepisy u.p.t.u. nie przewidują ustalenia powszechnie obowiązującej formy ewidencji. Podatnicy mogą zatem prowadzić ją w dowolnej formie, pod warunkiem że będzie zawierała wszelkie wymagane w przepisach ustawy elementy.
Przy czym warto mieć też na uwadze, że z art. 88 ust. 1 okt 4 u.p.t.u. wynika, że zasadniczo obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, a zakupów nieuprawniających do odliczenia VAT nie trzeba ujmować w ewidencji, bowiem w art. 109 ust. 3 u.p.t.u. mowa jest tylko o podawaniu „kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego”.

Marcin Andrzejowicz
 

Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie Vademecum Głównego Księgowego Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów