Jaki rodzaj usług powinien być wyszczególniany w pozycji 22 nowej deklaracji VAT-7?
W poz. 22 deklaracji VAT-7/VAT-7K/VAT-7D jest wykazywana większość usług świadczonych dla podatników z innych państw członkowskich (z wyjątkiem usług niespełniających warunków wskazanych w uzasadnieniu).
W poz. 22 aktualnie obowiązującego wzoru deklaracji VAT-7 (jak również deklaracji VAT-7K oraz VAT-7D) jest wykazywane świadczenie usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) – dalej u.p.t.u. Przepis art. 100 ust. 1 pkt 4 u.p.t.u. nakazuje podatnikom zarejestrowanym jako podatnicy VAT UE wykazywać w składanych informacjach podsumowujących VAT UE świadczone usługi, do których stosuje się art. 28b u.p.t.u., na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca.
A zatem w poz. 22 deklaracji VAT-7/VAT-7K/VAT-7D wykazywane są usługi, które spełniają łącznie następujące warunki:
1) miejsce ich świadczenia – na podstawie przepisów art. 28b u.p.t.u. – znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego (oznacza to, że w poz. 22 deklaracji VAT-7/VAT-7K/VAT-7D nie wykazuje się świadczenia usług, których miejsce świadczenia znajduje się na terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim, jak również świadczenia usług, których miejsce świadczenia znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego na podstawie innych przepisów niż przepisy art. 28b u.p.t.u.),
2) nabywcą usługi jest podatnik zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska; w informacjach podsumowujących VAT-UE nie wykazuje się zatem usług świadczonych dla podatników, którzy nie są zidentyfikowani na potrzeby podatku VAT (nie są zarejestrowani jako podatnicy); podkreślić należy, że nie chodzi o brak identyfikacji VAT UE, ale o brak identyfikacji w ogóle; w konsekwencji omawiany warunek jest spełniony w przypadku świadczenia usługi dla podatnika z innego państwa członkowskiego zarejestrowanego w swoim państwie dla potrzeb transakcji krajowych, lecz nie zarejestrowanego dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych,
3) nabywca usługi jest zobowiązany do zapłaty VAT jako usługobiorca; sytuacja taka ma miejsce, jeśli polski podatnik będący usługodawcą nie posiada na terytorium państwa członkowskiego świadczenia usługi:
a) siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności (zob. art. 100 ust. 10 pkt 1 u.p.t.u.),
b) siedziby lub stałego miejsca zamieszkania, posiada natomiast na tym terytorium stałe miejsce prowadzenia działalności, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności lub inne miejsce prowadzenia działalności usługodawcy, nie uczestniczy w tych transakcjach (zob. art. 100 ust. 10 pkt 2 u.p.t.u.),
4) świadczenie tych usług nie jest (w państwie nabywcy usługi) zwolnione od VAT lub opodatkowane stawką 0% (ocena spełnienia tego warunku może nastręczać podatnikom problem, gdyż z reguły nie znają oni zakresu stosowania zwolnień od podatku oraz opodatkowania stawką 0% w państwie członkowskim nabywcy usługi; z tego względu – w razie wystąpienia wątpliwości – lepiej uznawać ten warunek za spełniony).
W praktyce usługami, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 u.p.t.u., jest ogromna większość usług świadczonych dla podatników z innych państw członkowskich. Pozwala to stwierdzić, że w poz. 22 deklaracji VAT-7/VAT-7K/VAT-7D wykazywanych jest większość usług świadczonych dla podatników z innych państw członkowskich (z wyjątkiem usług niespełniających wymienionych wyżej warunków).
W poz. 22 deklaracji VAT-7/VAT-7K/VAT-7D jest wykazywana większość usług świadczonych dla podatników z innych państw członkowskich (z wyjątkiem usług niespełniających warunków wskazanych w uzasadnieniu).
W poz. 22 aktualnie obowiązującego wzoru deklaracji VAT-7 (jak również deklaracji VAT-7K oraz VAT-7D) jest wykazywane świadczenie usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) – dalej u.p.t.u. Przepis art. 100 ust. 1 pkt 4 u.p.t.u. nakazuje podatnikom zarejestrowanym jako podatnicy VAT UE wykazywać w składanych informacjach podsumowujących VAT UE świadczone usługi, do których stosuje się art. 28b u.p.t.u., na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca.
A zatem w poz. 22 deklaracji VAT-7/VAT-7K/VAT-7D wykazywane są usługi, które spełniają łącznie następujące warunki:
1) miejsce ich świadczenia – na podstawie przepisów art. 28b u.p.t.u. – znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego (oznacza to, że w poz. 22 deklaracji VAT-7/VAT-7K/VAT-7D nie wykazuje się świadczenia usług, których miejsce świadczenia znajduje się na terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim, jak również świadczenia usług, których miejsce świadczenia znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego na podstawie innych przepisów niż przepisy art. 28b u.p.t.u.),
2) nabywcą usługi jest podatnik zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska; w informacjach podsumowujących VAT-UE nie wykazuje się zatem usług świadczonych dla podatników, którzy nie są zidentyfikowani na potrzeby podatku VAT (nie są zarejestrowani jako podatnicy); podkreślić należy, że nie chodzi o brak identyfikacji VAT UE, ale o brak identyfikacji w ogóle; w konsekwencji omawiany warunek jest spełniony w przypadku świadczenia usługi dla podatnika z innego państwa członkowskiego zarejestrowanego w swoim państwie dla potrzeb transakcji krajowych, lecz nie zarejestrowanego dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych,
3) nabywca usługi jest zobowiązany do zapłaty VAT jako usługobiorca; sytuacja taka ma miejsce, jeśli polski podatnik będący usługodawcą nie posiada na terytorium państwa członkowskiego świadczenia usługi:
a) siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności (zob. art. 100 ust. 10 pkt 1 u.p.t.u.),
b) siedziby lub stałego miejsca zamieszkania, posiada natomiast na tym terytorium stałe miejsce prowadzenia działalności, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności lub inne miejsce prowadzenia działalności usługodawcy, nie uczestniczy w tych transakcjach (zob. art. 100 ust. 10 pkt 2 u.p.t.u.),
4) świadczenie tych usług nie jest (w państwie nabywcy usługi) zwolnione od VAT lub opodatkowane stawką 0% (ocena spełnienia tego warunku może nastręczać podatnikom problem, gdyż z reguły nie znają oni zakresu stosowania zwolnień od podatku oraz opodatkowania stawką 0% w państwie członkowskim nabywcy usługi; z tego względu – w razie wystąpienia wątpliwości – lepiej uznawać ten warunek za spełniony).
W praktyce usługami, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 u.p.t.u., jest ogromna większość usług świadczonych dla podatników z innych państw członkowskich. Pozwala to stwierdzić, że w poz. 22 deklaracji VAT-7/VAT-7K/VAT-7D wykazywanych jest większość usług świadczonych dla podatników z innych państw członkowskich (z wyjątkiem usług niespełniających wymienionych wyżej warunków).