Odpowiedź:
Jak rozumiem za produkcję w toku uznajecie Państwo wykonane na rzecz klienta prace budowlane, które nie zostały jeszcze zafakturowane. Tego typu prace wykazuje się albo jako koszty sprzedanych usług albo jako zapasy.
Na dzień bilansowy przychody ze sprzedaży usług budowlanych ustala się w oparciu o stopień zaawansowania wykonanej usługi. Jednym ze sposobów określenia stopnia zaawansowania usługi jest pomiar poniesionych kosztów. Wówczas przychody wynikające z kontraktu ujmuje w zależności od postanowień umowy:
a) proporcjonalnie do poniesionych kosztów, tak aby w zestawieniu z całkowitych dochodów wykazać procentową marżę zakładaną na projekcie, w przypadku gdy umowa zawierana jest w cenach stałych,
b) w wysokości poniesionych kosztów powiększonych o marżę przewidywaną na projekcie, jeżeli umowa zawierana jest w systemie koszt plus.
Jeżeli ponieśliście Państwo koszty umowy z tytułu przyszłej działalności związanej z wykonaniem umowy i istnieje prawdopodobieństwo odzyskania tych kosztów, to takie koszty wykazuje się jako produkcję w toku.
Uzasadnienie:
Zgodnie z par. 12 Międzynarodowego Standardu Rachunkowości nr 11 „Umowy o usługę budowlaną”, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1126/2008 z dnia 3 listopada 2008 r. przyjmującego określone międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 320 z 29.11.2008, s. 1) – dalej MSR 11 – przychody z umowy wycenia się w wartości godziwej otrzymanej lub należnej zapłaty. Wycena przychodów z umowy jest utrudniona z powodu wielu niewiadomych uzależnionych od rezultatów przyszłych zdarzeń.
Stosownie do par. 26 MSR 11 zgodnie z metodą stopnia zaawansowania przychody z umowy są ujmowane w zyski lub straty jako przychody w tym okresie, w którym wykonane zostały odpowiednie prace wynikające z umowy o usługę budowlaną. Koszty umowy są na ogół ujmowane w zyski lub straty jako koszty tego okresu, w którym wykonane zostały prace, do których koszty te się odnoszą. Jednak każdą przewidywaną nadwyżkę łącznych kosztów umowy nad łącznymi przychodami z tytułu umowy należy bezzwłocznie ująć jako koszt.
Na mocy par. 27 MSR 11 wykonawca może ponieść koszty umowy z tytułu przyszłej działalności związanej z wykonaniem umowy. Koszty tego typu ujmuje się jako aktywa pod warunkiem, że istnieje prawdopodobieństwo ich odzyskania. Koszty te stanowią kwotę należną od zamawiającego i są często ujmowane w sprawozdaniu finansowym jako prace budowlane w toku.
Maciej Soprych, autor współpracuje z publikacją Vademecum Głównego Księgowego
Odpowiedzi udzielono 21.01.2016 r.