Odpowiedź:
W przypadku zakupu środka transportu od kontrahenta z innego kraju Unii, zazwyczaj u nabywcy (przedsiębiorcy) występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru (WNT).
Uzasadnienie:
Warunki, jakie muszą być spełnione, aby wystąpiło WNT, określone są w art. 9 i 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) – dalej u.p.t.u.
Co do zasady, przez WNT rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
WNT występuje wówczas, gdy dwie strony transakcji są czynnymi podatnikami VAT lub podatku od wartości dodanej, a sprzedaż nie jest opodatkowana na zasadzie marży. Co ważne, status sprzedawcy i nabywcy nie ma jednak znaczenia, jeżeli przedmiotem dostawy (zakupu) są nowe środki transportu (w takim przypadku zawsze występuje WNT).
Przy czym pod pojęciem nowych środków transportu rozumieć należy środki transportu zdefiniowane w art. 2 pkt 10 u.p.t.u. Zgodnie z tym przepisem nowe środki transportu to przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowata, jeżeli przejechały nie więcej niż 6.000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.
Zakładać należy, że nabycie samochodu ciężarowego w Niemczech i jego przywóz do Polski uznać należy za WNT.
W przypadku zakupu w ramach WNT środka transportu, który ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju (lub gdy nie podlega rejestracji, ale ma być użytkowany na terytorium kraju), kwotę podatku od tego zakupu trzeba zapłacić w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego.
Przy czym obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towaru powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia (gdy przedmiotem nabycia jest nowy środek transportu, obowiązek podatkowy w WNT powstaje z chwilą jego otrzymania, nie później niż z chwilą wystawienia faktury przez kontrahenta unijnego).
Podatnik ma także obowiązek przedłożenia w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego informacji o nabyciu środka transportu na formularzu VAT-23. Do informacji tej załącza kopię faktury potwierdzającej nabycie pojazdu.
W informacji VAT-23 należy podać cenę nabycia samochodu, czyli kwotę i walutę wynikającą z faktury otrzymanej od kontrahenta unijnego, bez jej przeliczania na złote. Informacji VAT-23 nie muszą składać podatnicy, którzy nabywają środki transportu w celu ich odprzedaży na terytorium Polski.
Zakup samochodu, który stanowi dla nabywcy WNT i od którego zapłacił on do urzędu skarbowego VAT w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, należy również wykazać w deklaracji VAT-7 następująco: po stronie podatku należnego w poz. 23 i 24 (jako WNT) i w poz. 38 (kwota VAT należnego zapłacona na rachunek urzędu skarbowego) oraz po stronie podatku naliczonego w poz. 42 i 43 (jeżeli samochód będzie zaliczony do środków trwałych) lub w poz. 44 i 45 (gdy samochód nie będzie środkiem trwałym).
Marek Jurek, autor współpracuje z publikacją Vademecum Głównego Księgowego
Odpowiedzi udzielono 2.09.2016 r.
