W przedmiotowej sprawie do fiskusa zwrócił się przedsiębiorca, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej rozpoczął budowę budynku biurowo-mieszkalnego. Cześć budynku (parter) zamierzał przeznaczyć na własną działalność gospodarczą, zaś piętro i poddasze miały być przeznaczone na sprzedaż. W związku z powyższym przez cały czas trwania inwestycji dokonywał odliczeń VAT od nabywanych materiałów budowlanych i usług w pełnej wysokości. Gdy już uzyskał pozwolenie na użytkowanie budynku okazało się, że nie ma chętnych na zakup mieszkań (działalność opodatkowana). Wpisał więc lokale położone na piętrze i poddaszu do ewidencji środków trwałych, a następnie wynajął je na cele mieszkaniowe (działalność zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT). Umowy na wynajem podpisano w grudniu 2012 r.

Przedsiębiorca zapytał więc fiskusa, czy w sposób prawidłowy, tj. w sposób opisany w art. 91 ust. 7a ustawy o VAT, dokonał korekty podatku VAT. W deklaracji VAT skorygował za styczeń 2013 r. 1/10 odliczonego w trakcie realizacji VAT, przypadającego ostatecznie na działalność zwolnioną. W ocenie przedsiębiorcy dokonana przez niego korekta była prawidłowa albowiem nastąpiła zmiana przeznaczenia wybudowanych na piętrze i poddaszu lokali z planowanej sprzedaży (czynności opodatkowane), na wynajem na cele mieszkaniowe (czynności zwolnione od podatku).

W ocenie fiskusa stanowisko przedsiębiorcy było błędne, gdyż wskazany stan faktyczny odpowiadał dyspozycji art. 91 ust. 7d ustawy o VAT.

 Książka "Prawo do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego w VAT" dostępna jest w przedsprzedaży w księgarni internetowej Profinfo >>

Sprawa trafiła do WSA w Kielcach. Zdaniem sądu rację ma fiskus. Sąd wskazał, że podatnik lokale przeznaczone pierwotnie na sprzedaż, wpisał do ewidencji środków trwałych, po ich wybudowaniu wobec braku możliwości ich sprzedaży. Oznacza to, że podatnik dokonywał odliczeń od zakupów mających służyć czynnościom opodatkowanym sprzedaży wybudowanych lokali, a nie wytworzeniu środka trwałego. Powyższe zakupy dokonywane były zatem, z zamiarem wykorzystania do czynności opodatkowanych, ale niewykorzystanych z takim zamiarem do dnia zmiany prawa. Pierwszą czynnością, której wybudowane lokale posłużyły były czynności zwolnione, tj. najem lokali na cele mieszkaniowe. Oznacza to, że nie nastąpiła zmiana przeznaczenia wykorzystywanych przez podatnika środków trwałych, czego dotyczy dyspozycja art. 91 ust. 7a ustawy o VAT.

Wyrok WSA w Kielcach z 6 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Ke 691/14

Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego