Spółka z o.o. zajmująca się produkcją stolarki budowlanej chce zakupić łódź wodną w kwocie 113.114 zł na cele marketingowo-reklamowe.
Czy zakup takiego środka trwałego można amortyzować?
Czy odpis amortyzacji będzie można zaliczyć do kosztu podatkowego?
Uważam, że możliwe jest wykorzystywanie nabytej łodzi na cele reklamowe, może ona więc stanowić środek trwały spółki. Koszty tego rodzaju mogą jednak być kwestionowane przez organy podatkowe jako wydatki na reprezentację, warto więc w każdym przypadku wystąpić o wiążącą interpretację do Ministra Finansów. Warto pamiętać, że rozliczenie nabycia takiej łodzi będzie szczególnie korzystne w ramach stanowiącej pomoc de minimis jednorazowej amortyzacji.
Niewątpliwie wydatki na cele reklamy mogą stanowić koszty uzyskania przychodu, każdorazowo należy jednak rozważać, czy wydatki takie nie będą stanowić kosztów reprezentacji, wyłączonych z kosztów uzyskania przychodu (art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - dalej u.p.d.o.p.). W orzecznictwie wskazuje się, że rozróżnienia tych kategorii kosztów należy dokonywać kierując się celem, w jakim wydatki zostały poniesione. Wydatki na reprezentację bowiem mają na celu wywarcie wrażenia okazałości i wytworności, zaś wydatki na reklamę prowadzić mają do zwiększenia zainteresowania potencjalnych klientów usługami czy towarami firmy przez ich promocję bądź promocję samej firmy (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 września 2000 r., III SA 1994/99).
Zasady te należy stosować rozważając rozpoznanie kosztów uzyskania przychodu z tytułu amortyzacji środków trwałych. Niewątpliwie łódź może służyć reklamie spółki, po oznaczeniu go logiem firmy czy posiadanymi rzez nią znakami towarowymi. W szczególności w przypadku jachtu biorącego udział w regatach albo innych zawodach spółka może liczyć na w zasadzie darmową reklamę przez promowanie jachtu w środkach masowego przekazu.
O ile jednak nie będzie budził wątpliwości ten sposób reklamy w przypadku przedsiębiorcy trudniącego się działalnością stoczniową, najmem jachtów czy spółki prowadzącej działalność w zakresie oceanotechniki, to w przypadku podatnika prowadzącego działalność w zakresie niezwiązanym z żeglarstwem, jak np. w przypadku stolarki budowlanej, wykorzystanie łodzi, a szczególności jachtu, w promocji może sugerować zamiar stworzenia wspomnianego na wstępie wrażenia okazałości czy wytworności, co prowadzić powinno do rozpoznania kosztów reprezentacji. Jachting wciąż jawi się bowiem jako sport elitarny.
Aktualne orzecznictwo organów podatkowych pozwala jednak przyjąć, że nie stanowią kosztów reprezentacji wydatki na nabycie składników majątku, które są w celach reklamowych oznaczone znakami firmowymi. Elementami świadczącymi o takim przeznaczeniu składników majątku są w szczególności znaki towarowe, firma i jej logo umieszczone na wykorzystywanych na cele reklamy składnikach majątku.
W mojej ocenie więc łódź czy jacht żaglowy, wykorzystywany na cele reklamy spółki i oznaczony odpowiednimi znakami towarowymi czy logo może zostać zakwalifikowany do środków trwałych. Niemniej jednak, z uwagi na wskazane wyżej wątpliwości związane z reprezentacją, sugeruję o wystąpienie do Ministra Finansów o wiążącą interpretację w tym zakresie. Regulacja zagadnienia reprezentacji pozostawia bowiem dużą dowolność organom podatkowym, uzyskanie takiej interpretacji jest więc niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa prawnego.
Pamiętać należy, że w przypadku środków trwałych wykorzystywanych sezonowo, a takim w krajowych warunkach jest jacht, odpisów amortyzacyjnych należy dokonywać według szczególnych, uwzględniających sezonowość, reguł (art. 16h ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p.). Warto więc rozważyć, o ile spółka spełnia przesłanki przewidziane dla małego bądź rozpoczynającego działalność podatnika, jednorazową amortyzację stanowiącą pomoc de minimis (art. 16k ust. 7 u.p.d.o.p.). Łodzie zalicza się bowiem do podgrupy 77 KŚT (zob. Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 z późn. zm.). W braku możliwości takiej amortyzacji zastosować należy więc stawkę 7%(poz. 07 wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych – załącznika nr 1 do u.p.d.o.p.).