Art. 31 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u. mówi, że podstawę opodatkowania w WNT stanowią m.in. koszty dodatkowe w postaci kosztów transportu. Kontrahent unijny dokonał dostawy towaru, co udokumentował fakturą. Towar ten przywiózł z Niemiec nasz kierowca, jednak dostawca towaru przewiózł go z miejsca swojej siedziby do miejsca (w tym samym kraju UE), z którego odebrał go nasz kierowca. Koszt transportu został przez kontrahenta udokumentowany także fakturą z identyczną adnotacją, jak przy towarze, że dostawa nie jest opodatkowana VAT, bo jest dokonywana w ramach obrotu wewnątrzwspólnotowego.
Czy powinniśmy ten rachunek za transport ująć w deklaracji jako WNT?
Jeżeli jest to jednak odrębna usługa, to nie ma tutaj zastosowania art. 28 ust. 1 i 3 u.p.t.u., bowiem rozpoczęcie i zakończenie transportu miało miejsce na terytorium Niemiec i czy w takiej sytuacji pozostawiamy ten rachunek poza deklaracją VAT-7?

W sytuacji opisanej w pytaniu powinni Państwo wliczyć koszty transportu (wynikające z wystawionej przez dostawcę faktury) do podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów.


Zgodnie z przepisem art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) - dalej u.p.t.u., podstawa opodatkowania dla wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obejmuje także wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.
Przepis stanowi o wydatkach dodatkowych pobieranych przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia. Przykładowo wskazuje się tutaj na koszty transportu.

Niewątpliwie owe wydatki dodatkowe - pobierane przez dostawcę od nabywcy - muszą mieć związek z dostawą towarów, wskutek której u nabywcy dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego. Nie ma natomiast wymogu, aby koszty transportu - pobierane przez dostawcę od nabywcy - dotyczyły tylko i wyłącznie transportu w tej części, w jakiej następuje odbiór towaru w innym państwie członkowskim (państwie dostawy) i bezpośrednie przewiezienie go do Polski. Dotyczyć to będzie wszelkich kosztów transportu związanych z dostawą, na mocy której następuje wewnątrzwspólnotowe nabycie.

W sytuacji opisanej w pytaniu mamy do czynienia z transportem "kombinowanym". Część transportu - pomiędzy siedzibą dostawcy a miejscem przeznaczenia towaru - wykonuje dostawca, zaś część nabywca. Część transportu wykonywana przez nabywcę odbywa się tylko w jednym państwie członkowskim (w Niemczech). Jest to jednak nadal transport związany z dokonywaniem dostawy, na mocy której u Was następuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.
W związku z tym koszty tego transportu, którymi obciąża Was dostawca, stanowią u Was element podstawy opodatkowania dla wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Nie jest to odrębna usługa. Rozdzielenie w tym przypadku kosztów transportu od samej dostawy stanowiłoby sztuczne podzielenie świadczenia, które dla nabywcy stanowi całość w sensie ekonomicznym (zob. także orzeczenie ETS w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financiën).

Reasumując, powinni Państwo wliczyć koszty transportu (wynikające z wystawionej przez dostawcę faktury) do podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów.