Odpowiedź:
Wyłączenie osób pełnosprawnych wskazane w art. 21 ust. 5 pkt 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 z późn. zm.) - dalej u.r.z.n. nie obejmuje osób przebywających na urlopach bezpłatnych, udzielonych na podstawie art. 174 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 z późn. zm.) – dalej k.p. (tzw. urlop fakultatywny), gdyż pracodawca może udzielić taki urlop na wniosek pracownika, ale nie ma takiego obowiązku. Jeżeli więc pracownikowi pełnosprawnemu udzielono urlopu bezpłatnego z k.p., pracodawca wlicza go do stanu zatrudnienia za ten okres.

Uzasadnienie:
Przepisy u.r.z.n. szczegółowo regulują kwestie dotyczące ustalania stanu zatrudnienia pracowników w przedsiębiorstwie oraz wskazują, jak prawidłowo powinien być wyliczany wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, konieczny ze względu na określenie wielu przywilejów i obowiązków pracodawcy.
Zgodnie z ogólną definicją wskazaną w art. 2 pkt 6  u.r.z.n. wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych oznacza przeciętny miesięczny udział procentowy osób niepełnosprawnych w zatrudnieniu ogółem, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy.
Wyłączenia ze stanu zatrudnienia na podstawie art. 21 ust. 5  u.r.z.n.
Zgodnie z art. 21 ust. 5 ustawy o rehabilitacji, pracodawcy, którzy wyliczają miesięczny stan zatrudnienia, do liczby zatrudnionych pracowników nie wliczają osób niepełnosprawnych przebywających na urlopach bezpłatnych oraz osób niebędących osobami niepełnosprawnymi zatrudnionych:
1)       na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego;
2)       przebywających na urlopach rodzicielskich
3)       przebywających na urlopach wychowawczych;
4)       nieświadczących pracy w związku z odbywaniem służby wojskowej albo służby zastępczej;
5)       będących uczestnikami Ochotniczych Hufców Pracy;
6)       nieświadczących pracy w związku z uzyskaniem świadczenia rehabilitacyjnego;
7)       przebywających na urlopach bezpłatnych, których obowiązek udzielenia określają odrębne ustawy
Do stanu zatrudnienia nie wlicza się:
Niepełnosprawnych pracowników:
– przebywających na urlopach bezpłatnych (bez względu na podstawę prawną udzielenia urlopu)
Pełnosprawnych pracowników:
– zatrudnionych na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego
– przebywających na urlopach wychowawczych
– przebywających na urlopach rodzicielskich
– niepracujących ze względu na służbę wojskową lub zasadniczą
– będących uczestnikami OHP
– pobierających świadczenie rehabilitacyjne
– przebywających na urlopach bezpłatnych, których obowiązek udzielenia przewidują odrębne przepisy (tzw. urlop obligatoryjny),
Przykłady tzw. urlopu obligatoryjnego:
– na podstawie art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (tekst jedn.: z 2014 r. poz. 167) – przysługuje pracownikowi powołanemu do pełnienia funkcji związkowej poza zakładem pracy);
– na podstawie art. 47 ust. 8 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. Nr 234, poz. 1570) – przysługuje pracownikowi skierowanemu do pracy przy zwalczaniu epidemii
Dlatego też wyłączenie osób pełnosprawnych wskazane w art. 21 ust. 5 pkt 6 u.r.z.n. nie obejmuje osób przebywających na urlopach bezpłatnych, udzielonych na podstawie art. 174 k.p. (tzw. urlop fakultatywny), gdyż pracodawca może udzielić taki urlop na wniosek pracownika, ale nie ma takiego obowiązku. Jeżeli więc pracownikowi pełnosprawnemu udzielono urlopu bezpłatnego z k.p., pracodawca wlicza go do stanu zatrudnienia za ten okres.

Mateusz Brząkowski, autor współpracuje z publikacją Vademecum Głównego Księgowego
Odpowiedzi udzielono 19.06.2015 r.