Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 17 marca 2014 r. W przedmiotowej sprawie spółka przeniosła na rzecz banku zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) tytułem spłaty kredytu przeznaczonego na finansowanie bieżącej działalności. Wątpliwość spółki dotyczy tego, czy jest ona zobowiązana do rozpoznania przychodu z tego tytułu.
Spółka uważa, że nie. Jej zdaniem nie ma podstaw prawnych do różnicowania na gruncie ustawy o CIT skutków spłaty zaciągniętego uprzednio kredytu w formie pieniężnej oraz skutków dokonania innego świadczenia w miejsce świadczenia pierwotnego. Wydanie majątku, zdaniem spółki, jest równorzędnym sposobem wypełnienia zobowiązania, polegającego na spłacie zobowiązania względem banku z tytułu umowy kredytu.
Fiskus uznał to stanowisko za nieprawidłowe. Jego zdaniem instytucji datio in solutum przypisuje się konsekwencje podatkowe analogiczne do sytuacji, w której dłużnik, zamiast świadczyć w miejsce wykonania poprzedniego zobowiązania, sprzedaje składnik swojego majątku, a następnie – już po rozpoznaniu przychodu z tego tytułu – uzyskanych środków zaspokaja wierzyciela. Dla celów podatkowych należałoby wówczas wyróżnić dwie odrębne transakcje: odpłatne zbycie majątku oraz spłata długu i następnie dla każdej z tych transakcji określić konsekwencje podatkowe.
Takie podejście do instytucji datio in solutum jest powszechnie przyjmowane przez organy podatkowe oraz orzecznictwo sądowe. Potwierdza to m.in. wyrok WSA w Gdańsku z 12 czerwca 2008 r., I SA/Gd 1124/07, LEX nr 480882 czy wyrok WSA w Warszawie z 10 grudnia 2010 r., III SA/Wa 2677/10, LEX nr 758676. Oba wyroki są prawomocne.
Uznanie, że przeniesienie ZCP w związku z uregulowaniem zobowiązania nie spowoduje powstania przychodu po stronie spółki spowodowałoby nierówne traktowanie podatników. Podatnik, który najpierw dokonuje zbycia ZCP, a następnie ureguluje swoje zobowiązanie, byłby opodatkowany CIT, natomiast podatnik, który bezpośrednio w ww. drodze przeniósł własność ZCP, nie osiągnąłby żadnego przychodu.
Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że w przedstawionej sytuacji uzasadnionym jest rozpoznanie po stronie spółki przychodu z tytułu odpłatnego zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, na podstawie art. 12 ust. 1 z zastrzeżeniem art. 14 ust. 1 ustawy o CIT.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 17 marca 2014 , ILPB3/423-503/13-2/EK, LEX nr 220912
Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego