Pytanie
Przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą nie posiada prawa jazdy. Prowadzi sklep spożywczy, do którego musi dowozić towary.
Czy brak prawa jazdy ogranicza możliwość wprowadzenia auta do ewidencji środków trwałych i ponoszenia kosztów jego eksploatacji, ubezpieczenia itp.?
Czy w przypadku, gdy auto jest własnością partnera życiowego, istnieje możliwość rozliczania kosztów używania auta tylko na podstawie kilometrówki?
Autem kieruje partner życiowy przedsiębiorcy.
Odpowiedź
Podatnik nie musi mieć prawa jazdy, żeby móc zaliczyć auto do środków trwałych i rozliczać związane z tym koszty uzyskania. Jeżeli auto należałoby do partnera życiowego (konkubenta), koszty jego użytkowania mogą być zaliczane do kosztów uzyskania na podstawie kilometrówki.
Uzasadnienie
Wśród wymogów umożliwiających amortyzację środków trwałych nie ma obowiązku posiadania uprawnień do prowadzenia pojazdów. Tym samym podatnik, który nie posiada prawa jazdy może kupić auto, a później je amortyzować i zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wszelkie związane z tym wydatki. Musi jednak uzasadnić cel poniesionych wydatków. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - dalej u.p.d.o.f., kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w katalogu wyłączeń zawartym w art. 23 u.p.d.o.f. Powoduje to, że aby uznać dany koszt za koszt uzyskania przychodów należy powiązać go z przychodami i wykazać brak wyłączenia.
W przedstawionej sytuacji związek z działalnością jest oczywisty. Skupmy się więc na wyłączeniach. Na mocy art. 23 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f. nie zalicza się do kosztów uzyskania poniesionych wydatków z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W efekcie w przypadku samochodu partnera życiowego, koszty związane z użytkowaniem auta mogą być zaliczane do kosztów uzyskania wyłącznie na podstawie kilometrówki.
Warto przy tym nadmienić, że nieodpłatne używanie auta konkubenta spowoduje powstanie przychodu z działalności gospodarczej na mocy art. 14 ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f. Aby tego uniknąć lepiej jest zawrzeć umowę najmu – przychody uzyskane z tego tytułu partner życiowy będzie mógł opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (8,5%) – zob. art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Samochody a VAT i podatki dochodowe
|