Wyrok w polskiej sprawie C-49/13 (Oil Trading Poland) dotyczący zasad opodatkowania olejów smarowych podatkiem akcyzowym jest skutkiem wystąpienia do Trybunału Sprawiedliwości UE z pytaniem prejudycjalnym przez Naczelny Sąd Administracyjny.
W wyroku Trybunał orzekł, iż artykuł 3 ust. 3 dyrektywy Rady 92/12/EWG z 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania oraz art. 1 ust. 3 dyrektywy Rady 2008/118/WE z 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12, należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one temu, aby produkty nienależące do zakresu stosowania tych dyrektyw, takie jak oleje smarowe wykorzystywane do celów innych niż napędowe i grzewcze, były objęte podatkiem regulowanym przez zasady identyczne jak te dotyczące systemu ujednoliconego podatku akcyzowego, ustanowionego przez rzeczone dyrektywy, jeżeli fakt objęcia rzeczonych produktów tym podatkiem nie powoduje formalności przy przekraczaniu granic w handlu pomiędzy państwami członkowskimi.
Ponadto TSUE stwierdził, iż obowiązki przewidziane w ustawie o podatku akcyzowym, takie jak konieczność dokonywania zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym, złożenia zabezpieczenia akcyzowego, deklaracji uproszczonej, dokonywania zapłaty akcyzy, prowadzenia ewidencji nabywanych wyrobów akcyzowych, nie mogą być uważane za stanowiące formalności przy przekraczaniu granic w handlu pomiędzy państwami członkowskimi, zakazane na podstawie dyrektywy 2008/118.