Pracownikowi nieprawidłowo ustalono podstawę wymiaru składek – nie naliczono składek od części wynagrodzenia. Z tego powodu powstała niedopłata składek na koncie ZUS. Błędy zostały skorygowane i wpłacono do ZUS zaległe składki w części pracodawcy i pracownika.
Czy zapłacone za pracownika składki ZUS są oskładkowanym przychodem ze stosunku pracy?
Co z rozliczeniem składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne od uzyskanego w ten sposób przychodu ze stosunku pracy?
Jeśli pracodawca naliczy składki od tego przychodu (zapłaconych za pracownika składek), a pracownik znowu nie zwróci tych składek, to sytuacja będzie się powtarzała – ponownie powstanie przychód podlegający składkom.
Jak prawidłowo rozliczyć przychód byłego pracownika?
Zapłacone przez pracodawcę za pracownika składki na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenie zdrowotne stanowią przychód ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów podatkowych i obecnie ZUS stoi na stanowisku, że taki przychód powinien być uwzględniony w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.
Stosownie do art. 18 ust. 1 i art. 20 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.) – dalej u.s.u.s., oraz art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) – dalej u.ś.o.z., zasadniczo podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracownika stanowi przychód ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów podatkowych.
Z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) wynika, że za przychód ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Z uwagi na tak zdefiniowany przychód ze stosunku pracy organy podatkowego (np. pismo Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 23 lipca 2004 r., BI/005/0417/04, pismo Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 2010 r., IPPB2/415-788/10-2/AS) prezentują pogląd, że zapłacone przez pracodawcę za pracownika składki na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenie zdrowotne stanowią dla tego pracownika przychód ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów podatkowych. Z tego też względu obecnie ZUS stoi na stanowisku, że tego rodzaju przychód powinien być uwzględniony w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne. Należy przy tym dodać, że wcześniej ZUS w indywidualnych przypadkach wyrażał pogląd odmienny, a mianowicie, że nie powinny być naliczane składki od składek.