Europejska Agencja Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) opublikowała sprawozdanie przeglądowe z drugiej edycji Europejskiego badania przedsiębiorstw na temat nowych i pojawiających się zagrożeń (ESENER-2), na potrzeby którego w 2014 r. przeprowadzono ankietę wśród prawie 50.000 zakładów pracy z 36 państw europejskich.
Sprawozdanie dotyczy w ujęciu ogólnym bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy, a w szczególności zarządzania zagrożeniami psychospołecznymi i udziału pracowników w zarządzaniu bezpieczeństwem i zdrowiem w miejscu pracy.
Poziomy zagrożeń psychospołecznych w europejskich miejscach pracy są wysokie – 77% firm zgłasza co najmniej jeden czynnik decydujący o zagrożeniu psychospołecznym w miejscu pracy. Najpowszechniejszym problemem jest konieczność kontaktów z trudnymi klientami, pacjentami, uczniami itp. (zgłaszana przez 58% firm), za którą niewiele dalej plasuje się presja czasu (zgłaszana przez 43% firm). Ponadto ESENER-2 pokazuje, że 41% firm w UE-28 stwierdza, iż nie posiadają one wystarczająco dużo informacji na temat sposobu oceny zagrożeń psychospołecznych.
Ponadto spośród wszystkich firm w UE-28 zatrudniających co najmniej 20 pracowników 33% zgłasza posiadanie planu działania na rzecz zapobiegania stresowi związanemu z pracą. Posiadanie takiego planu najczęściej zgłaszają firmy w Wielkiej Brytanii (57%), jak również w Rumunii, Danii, Szwecji i Włoszech (około 50%). Z kolei mniej niż 10% firm w Republice Czeskiej i Estonii zgłasza posiadanie takiego planu działania.
Najczęściej zgłaszanym powodem regulowania kwestii bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy jest zasadniczo wypełnienie obowiązków prawnych (ten powód zgłasza 85% firm w UE-28). Prawodawstwo jest podstawowym czynnikiem motywującym do regulowania kwestii bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy, nawet jeżeli w przypadku niektórych przedsiębiorstw (około 40% w UE) obowiązki prawne są postrzegane jako duże utrudnienie przy regulowaniu kwestii bezpieczeństwa i zdrowia. Warto jednak zaznaczyć, że istnieją znaczące różnice pomiędzy państwami sugerujące duże rozbieżności w postrzeganiu złożoności obowiązków prawnych w zależności od kontekstu krajowego.
Źródło: osha.europa.eu, stan z dnia 31 marca 2016 r.