SN: wypłata nagrody w transzach jest dozwolona

Nie jest sprzeczne zkodeksempracy uzależnienie w regulaminie prawa do nagrody nie związane z konkretnymi zadaniami i wypłata w transzach, ale zapisanie warunku zakazującego pracy w instytucji konkurencyjnej narusza prawo - stwierdził Sąd Najwyższy.

Patrycja Ł. pozwała do sądu pracy swego byłego pracodawcę bank RBS Spółka Akcyjna domagając się wypłaty trzeciej transzy należnej nagrody.

Zgodnie z regulaminem wewnętrznym banku Patrycja Ł. otrzymała w 2010 r. 50 proc. nagrody, w 2011 r. nie wypłacono jej reszty należnej sumy z powodu ustania stosunku pracy. Powódka bowiem rozpoczęła pracę w innym banku, który był instytucją konkurencyjną. W regulaminie zapisany był warunek, że nagrody nie wypłaca się osobom, które podjęły pracę w podmiocie konkurencyjnym.

Sąd I i II instancji uznał za słuszny pozew byłej pracownicy banku. Odmowa wypłaty reszty nagrody nie była zasadna - stwierdziły sądy.

Pozwany bank wniósł skargę kasacyjną od wyroku sądu apelacyjnego, w którym stwierdzał, że można nie wypłacić nagrody, gdy złamano zakaz konkurencji zawarty w regulaminie. A ponadto powódka nie wykonywała pracy, więc wynagrodzenie jej się nie należy.

W wyroku z 23 maja br. Sąd Najwyższy oddalił skargę kasacyjna banku i stwierdził, że nagrody stanowią wyróżnienie pracownika, są świadczeniem rzeczowym przyznawanym według uznania pracodawcy. Regulacje dotyczące nagród znajdują się nie w III dziale kodeksu pracy o wynagrodzeniach, ale w kolejnym - IV, zatytułowanym - obowiązki pracodawcy i pracownika. Nagrody zatem nie są wynagrodzeniem za pracę, a więc nie obowiązuje zasada, że wypłata zależna jest od wykonanych zadań. Wobec tego wypłatę nagrody można odroczyć i nie muszą jej otrzymać wszyscy pracownicy. SN podkreślił, że przyznanie nagrody w transzach nie naruszyło prawa pracy.

W tej sytuacji należy stosować przepisy kodeksu cywilnego (art. 300 k.p.) oraz art. 65 k.c. i art. 84 k.c. o jednostronnym oświadczeniu woli.

SN nawiązał także do dyrektywy unijnej z 2010 r., którą wydano po bankructwach banków w Europie, m.in z powodu nieodpowiedzialnych zasad wynagradzania kierownictwa tych instytucji, zachęcających do podejmowania nieuzasadnionego ryzyka. Odnosiła się ona do wynagrodzeń jeszcze niewypłaconych i zasadniczo pozwalała na odroczenie wynagrodzenia zmiennego.

Ponadto Sąd Najwyższy zaznaczył, że nie jest sprzeczne z kodeksem pracy uzależnienie w regulaminie pracy prawa do nagrody nie związane z konkretnymi zadaniami, ale zapisanie warunku zakazującego pracy w instytucji konkurencyjnej narusza prawo. A zatem regulamin banku RBS ograniczał bezprawnie swobodę pracownika.