Sprawa dotyczyła wstrzymania wnioskodawczyni wypłaty emerytury. Jako podstawę wydania decyzji organ rentowy wskazał wyłącznie odmienną od dotychczasowej ocenę zaświadczenia lekarskiego pochodzącego z 2000 r. Zaświadczenie stwierdzało istnienie u syna wnioskodawczyni schorzenia, z powodu którego matce przyznana została wcześniejsza emerytura, a które według obecnej oceny organu rentowego, do przyznania takiego świadczenia nie kwalifikowało.
Sąd Najwyższy podzielił sformułowane przez Rzecznika zarzuty, że rozpoznanie sprawy powinno polegać na dokonaniu oceny, czy odmowa prawa do emerytury z tytułu opieki nad dzieckiem wymagającym stałej opieki i uchylenie decyzji o jej przyznaniu nie stanowiła nieproporcjonalnego ciężaru dla wnioskodawczyni. Natomiast interpretacja przepisów prawa polskiego powinna w tym zakresie uwzględniać orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.