Podobne stanowisko prezentuje Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej. W piśmie z dnia 3 kwietnia 2013r. zamieszczonego na stronie www.mpips.gov.pl, czytamy:
„ 1. Posługiwanie się wekslem do zabezpieczenia roszczeń pracodawcy wobec pracownika powstałych ze stosunku pracy – jest działaniem niezgodnym z prawem. Podstawą takiego działania pracodawcy nie może być art. 300 Kodeksu pracy, zgodnie z którym w sprawach nieunormowanych przepisami prawa pracy do stosunku pracy stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego, jeżeli nie są one sprzeczne z zasadami prawa pracy. Oznacza to, że artykuł 300 Kodeku pracy nie przewiduje możliwości stosowania w sprawach nieunormowanych przepisami prawa pracy innych przepisów prawa cywilnego niż Kodeks cywilny, zatem także ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. – Prawo wekslowe.
2. Przeciwko stosowaniu weksli do zabezpieczenia roszczeń pracodawcy wobec pracownika powstałych ze stosunku pracy przemawia także to, że w Kodeksie pracy zostały wyraźnie uregulowane zasady odpowiedzialności pracownika wobec pracodawcy z tytułu:
- szkody wyrządzonej w jego mieniu wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych (art. 114 – 127 k.p.),
- nieuzasadnionego rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z powołaniem się na ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracodawcy względem pracownika (art. 55 § 11 k.p.),
- umowy o zakazie konkurencji w trakcie trwania stosunku pracy (art. 1001 k.p.),
- zwrotu kosztów dodatkowych świadczeń poniesionych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych przez pracownika (art. 1035k.p.).
3. Posługiwanie się wekslem w sytuacjach, gdy pracownik jest obowiązany rozliczyć się z pracodawcą z roszczeń powstałych w ramach stosunku pracy pozostawałoby także w sprzeczności z ochronną funkcją prawa pracy. (…).”.
Powyższe oznacza, że nie jest dopuszczalne zabezpieczenie roszczeń pracodawcy wekslem. Za nieważne będzie również uznane oświadczenie pracownika o poddaniu się egzekucji, które ma zabezpieczyć przyszłe roszczenia pracodawcy ze stosunku pracy. Zasady odpowiedzialności pracowników za szkodę wyrządzoną pracodawcy zostały szczegółowo uregulowane w przepisach działu V k.p. i wszelkie odstępstwa od zasad tam ustalonych są niedozwolone.
Przepisy k.p. przewidują możliwość dokonywania potrąceń z wynagrodzenia pracownika należności innych niż sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych i niealimentacyjnych, zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi, kary pieniężne oraz kwoty wypłacone w poprzednim terminie płatności za okres nieobecności w pracy, za który pracownik nie zachowuje prawa do wynagrodzenia, tylko za zgodą pracownika wyrażoną na piśmie (art. 91 § 1 k.p.). Przy dokonaniu potrąceń dobrowolnych obowiązuje kwota wolna od potraceń, której wysokość została uzależniona od tego na czyją rzecz dokonywane są potrącenia. W przypadku dokonywania potrąceń za zgodą pracownika należności na rzecz pracodawcy wolna od potrąceń jest kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. W przypadku potrącania należności na rzecz innych podmiotów, wolna od potraceń jest kwota 80% minimalnego wynagrodzenia za pracę (art. 90 § 2 k.p.).
Czy pracodawca może żądać od pracownika podpisania weksla jako zabezpieczenia?
Kiedy mija roszczenie zwrotu wypłaconej odprawy w przypadku przywrócenia pracownika do pracy orzeczeniem sądu?
Czy odwołanie przez pracownika od kary nagany może skutkować zamianą z kary nagany na karę upomnienia?