Odpowiedź: zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - dalej u.ś.p. świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy. Stan zdrowia ubezpieczonego ocenia lekarz orzecznik ZUS, na podstawie jego orzeczenia ZUS wydaje decyzję o przyznaniu świadczenia rehabilitacyjnego.
Mając na uwadze, iż świadczenie rehabilitacyjne przyznawane jest osobie uznanej za niezdolną do pracy, w okresie na który przyznano świadczenie ubezpieczony nie powinien świadczyć pracy. W myśl art. 229 § 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. Warunkiem dopuszczenia pracownika do pracy przed upływem okresu, na jaki pracownikowi przyznano świadczenie rehabilitacyjne (zakładając, że na ten okres pracownikowi nie wystawiono zwolnienia lekarskiego) byłoby więc uprzednie skierowanie pracownika na badania kontrolne (obowiązek skierowania pracownika na badania kontrolne dotyczy każdego przypadku, gdy pracownik był niezdolny do pracy dłużej niż 30 dni) i uzyskanie zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku.
Należy dodać, że zgodnie z art. 17 u.ś.p. ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. Przepis ten stosuje się odpowiednio do świadczenia rehabilitacyjnego. W razie wcześniejszego powrotu do pracy, pracownikowi nie przysługiwałoby więc świadczenie rehabilitacyjne za okres po podjęciu pracy.