Pracownica od 4 stycznia do 2 lipca 2008 r. przebywała na zwolnieniu lekarskim z powodu ciąży. Następnie wykorzystała urlop macierzyński a bezpośrednio po nim 13 dni urlopu wypoczynkowego. W okresie od 27 listopada 2008 r. do 15 lutego 2009 r. przerwała urlop z powodu zwolnienia lekarskiego. Z dniem 16 lutego 2009 r. przedstawiła zwolnienie lekarskie i wniosek o zasiłek opiekuńczy na dziecko poniżej 2 roku życia. Zasiłek opiekuńczy został wypłacony za 47 dni, do 3 kwietnia 2009 r. Od 4 kwietnia pracownica przedkładała kolejne zwolnienia lekarskie, ostatnie do 21 maja 2009 r.
W jaki sposób należy rozliczyć okres od 4 kwietnia 2009 r.?
Kiedy pracodawca ma prawo rozwiązać stosunek pracy?
Jeżeli niezdolność do pracy trwająca od 4 kwietnia 2009 r. jest spowodowana tą samą chorobą co niezdolność do pracy, która trwała od 27 listopada 2008 r. do 15 lutego 2009 r., należy je uwzględnić w tym samym okresie zasiłkowym i za ten pierwszy okres niezdolności do pracy wypłacić zasiłek chorobowy. Natomiast, jeżeli niezdolność do pracy trwająca od 4 kwietnia 2009 r. jest spowodowana inną chorobą niż poprzednia niezdolność do pracy, okres zasiłkowy powinien być liczony na nowo i tym samym należy wypłacić pracownicy wynagrodzenie chorobowe.
W myśl art. 11 ust. 4 w związku z art. 6 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267, z późn. zm.) - dalej u.ś.p., zasiłek chorobowy przysługuje za każdy dzień orzeczonej niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy z przyczyny określonych w art. 6 ust. 2 u.ś.p., nie wyłączając dni wolnych od pracy. Zasiłek chorobowy przysługuje jednak nie dłużej niż przez 182 dni, a jeżeli niezdolność do pracy jest wynikiem gruźlicy bądź występuje w czasie ciąży - 270 dni. Zgodnie z art. 9 ust. 1 u.ś.p. w okresie zasiłkowym uwzględnia się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy niezależnie od tego, czy były spowodowane tą samą, czy inną chorobą. Jeżeli pomiędzy okresami niezdolności do pracy występuje przerwa uwzględnia się je w tym samym okresie zasiłkowym o ile spełnione są dwa warunki: przerwa między ustaniem poprzedniej a powstaniem nowej niezdolności do pracy nie przekracza 60 dni i są one spowodowane tą samą chorobą (art. 9 ust. 2 u.ś.p.).
Jeżeli niezdolność do pracy, która rozpoczęła się 4 kwietnia 2009 r. jest spowodowana tą samą chorobą co niezdolność do pracy, która zakończyła się 15 lutego 2009 r., należy je zaliczyć do tego samego okresu zasiłkowego. W konsekwencji za okres niezdolności do pracy trwający od 4 kwietnia 2009 r. pracownicy powinien być wypłacany zasiłek chorobowy. Jeżeli natomiast poprzednia i aktualna niezdolność do pracy są wynikiem innych chorób od 4 kwietnia 2009 r. okres zasiłkowy powinien być liczony na nowo i w związku z tym w pierwszym rzędzie pracodawca z tytułu tej niezdolności powinien wypłacić pracownicy wynagrodzenie chorobowe.
Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z uwagi na długotrwałą nieobecność w pracy pracownika spowodowaną chorobą. Takie prawo przyznaje pracodawcy art. 53 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.) - dalej k.p. Na podstawie tego przepisu pracodawca może rozwiązać umowę o pracę w trybie natychmiastowym, jeżeli niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwa:
dłużej niż 3 miesiące - w przypadku gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy,
dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące - w przypadku gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy jest wynikiem wypadku przy pracy albo choroby zawodowej.
Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 21 lipca 1999 r. (I PKN 161/99, OSNP 2000, nr 19, poz. 717) orzekł, że do okresu zatrudnienia u danego pracodawcy, krótszego niż 6 miesięcy, od którego art. 53 § 1 pkt 1 lit. a k.p. uzależnia możliwość rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby trwającej dłużej niż 3 miesiące, nie dolicza się okresu tej niezdolności.
Łączny okres pobierania wynagrodzenia chorobowego i zasiłku chorobowego trwa 182 dni albo 270 dni, a pobieranie świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące to okres 90 dni, gdyż zgodnie z art. 11 ust. 5 w związku z art. 22 u.ś.p. miesiąc równa się 30 dniom. Jeżeli po wyczerpaniu okresu zasiłkowego pracownik nie nabędzie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia już po upływie okresu zasiłkowego.
W jaki sposób należy rozliczyć okres od 4 kwietnia 2009 r.?
Kiedy pracodawca ma prawo rozwiązać stosunek pracy?
Jeżeli niezdolność do pracy trwająca od 4 kwietnia 2009 r. jest spowodowana tą samą chorobą co niezdolność do pracy, która trwała od 27 listopada 2008 r. do 15 lutego 2009 r., należy je uwzględnić w tym samym okresie zasiłkowym i za ten pierwszy okres niezdolności do pracy wypłacić zasiłek chorobowy. Natomiast, jeżeli niezdolność do pracy trwająca od 4 kwietnia 2009 r. jest spowodowana inną chorobą niż poprzednia niezdolność do pracy, okres zasiłkowy powinien być liczony na nowo i tym samym należy wypłacić pracownicy wynagrodzenie chorobowe.
W myśl art. 11 ust. 4 w związku z art. 6 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267, z późn. zm.) - dalej u.ś.p., zasiłek chorobowy przysługuje za każdy dzień orzeczonej niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy z przyczyny określonych w art. 6 ust. 2 u.ś.p., nie wyłączając dni wolnych od pracy. Zasiłek chorobowy przysługuje jednak nie dłużej niż przez 182 dni, a jeżeli niezdolność do pracy jest wynikiem gruźlicy bądź występuje w czasie ciąży - 270 dni. Zgodnie z art. 9 ust. 1 u.ś.p. w okresie zasiłkowym uwzględnia się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy niezależnie od tego, czy były spowodowane tą samą, czy inną chorobą. Jeżeli pomiędzy okresami niezdolności do pracy występuje przerwa uwzględnia się je w tym samym okresie zasiłkowym o ile spełnione są dwa warunki: przerwa między ustaniem poprzedniej a powstaniem nowej niezdolności do pracy nie przekracza 60 dni i są one spowodowane tą samą chorobą (art. 9 ust. 2 u.ś.p.).
Jeżeli niezdolność do pracy, która rozpoczęła się 4 kwietnia 2009 r. jest spowodowana tą samą chorobą co niezdolność do pracy, która zakończyła się 15 lutego 2009 r., należy je zaliczyć do tego samego okresu zasiłkowego. W konsekwencji za okres niezdolności do pracy trwający od 4 kwietnia 2009 r. pracownicy powinien być wypłacany zasiłek chorobowy. Jeżeli natomiast poprzednia i aktualna niezdolność do pracy są wynikiem innych chorób od 4 kwietnia 2009 r. okres zasiłkowy powinien być liczony na nowo i w związku z tym w pierwszym rzędzie pracodawca z tytułu tej niezdolności powinien wypłacić pracownicy wynagrodzenie chorobowe.
Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z uwagi na długotrwałą nieobecność w pracy pracownika spowodowaną chorobą. Takie prawo przyznaje pracodawcy art. 53 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.) - dalej k.p. Na podstawie tego przepisu pracodawca może rozwiązać umowę o pracę w trybie natychmiastowym, jeżeli niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwa:
dłużej niż 3 miesiące - w przypadku gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy,
dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące - w przypadku gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy jest wynikiem wypadku przy pracy albo choroby zawodowej.
Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 21 lipca 1999 r. (I PKN 161/99, OSNP 2000, nr 19, poz. 717) orzekł, że do okresu zatrudnienia u danego pracodawcy, krótszego niż 6 miesięcy, od którego art. 53 § 1 pkt 1 lit. a k.p. uzależnia możliwość rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby trwającej dłużej niż 3 miesiące, nie dolicza się okresu tej niezdolności.
Łączny okres pobierania wynagrodzenia chorobowego i zasiłku chorobowego trwa 182 dni albo 270 dni, a pobieranie świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące to okres 90 dni, gdyż zgodnie z art. 11 ust. 5 w związku z art. 22 u.ś.p. miesiąc równa się 30 dniom. Jeżeli po wyczerpaniu okresu zasiłkowego pracownik nie nabędzie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia już po upływie okresu zasiłkowego.