Szczegółowe zasady dotyczące środków ochrony indywidualnej zostały określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.). Na pracodawcy spoczywa obowiązek ich dostarczenia, jeżeli są niezbędne dla ochrony przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy. „Dostarczenie” oznacza przekazanie śoi pracownikom do użytkowania w miejscu pracy. Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby środki stosowane przez jego załogę posiadały odpowiednie właściwości ochronne i użytkowe, co więcej powinien on również założyć i prowadzić odrębnie dla każdego pracownika kartę ewidencyjną przydziału śoi.
Ustalenie wymaganych do stosowania śoi jest także zadaniem pracodawcy. W porozumieniu z pracownikami sporządza on tzw. tabelę norm przydziału śoi. W tabeli norm nie przewiduje się okresów używalności środków ochrony indywidualnej, powinny być one używane do czasu utraty cech ochronnych.
Źródło: Przyjaciel przy pracy 2010, nr 7-8, s. 17-21, Wiktor Leszczyński