Kwestią dopuszczalności złożenia skargi kasacyjnej zajął się Sąd Najwyższy w orzeczeniu z 19 lutego 2013 r., II UZ 132/12. Badał on zażalenie spółki i jej pracowników na postanowienie Sądu Apelacyjnego, który odrzucił skargę kasacyjną, z uwagi na niższą niż 10000 zł wartość przedmiotu zaskarżenia (WPZ).

Zobacz także: Do Sądu Najwyższego tylko ze sprawami za ponad 10 tysięcy

Sąd II instancji wskazał, że przedmiotem sporu w była wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Chodziło konkretnie o to, czy należy w niej uwzględnić wartość bonów podarunkowych wydanych pracownikom przez odwołującego się pracodawcę. Zdaniem sądu, sprawa dotyczyła wyłącznie sposobu ustalenia i wysokości składki na ubezpieczenia społeczne, a nie objęcia obowiązkiem ubezpieczenia społecznego. Ma to zasadnicze znaczenie dla ewentualnej skargi kasacyjnej bo w tych ostatnich sprawach przysługuje ona niezależnie od WPZ. A skoro sąd uznał, że nie chodzi o spór, który podlega nadzwyczajnemu zaskarżeniu bez względu na WPZ, to o dopuszczalności wniesienia skargi kasacyjnej przesądza WPZ. Sąd argumentował, że decyzje ZUS wydano odrębnie w stosunku do każdego z pracowników, a każda z nich nie przekroczyła kwoty 10 tys. zł. Z tego powodu, zdaniem sądu apelacyjnego, skarga kasacyjna nie była możliwa i podlegała odrzuceniu przez sąd II instancji. 

SN rozpatrując zażalenie od postanowienia odrzucającego skargę przypomniał, że obowiązek ubezpieczeń emerytalnego i rentowych powstaje z tytułów wymienionych w art. 6 ust. 1 ustawy systemowej.

Dotyczy m.in. pracownika, który podlega obowiązkowo również ubezpieczeniu chorobowemu oraz wypadkowemu. Objęcie ubezpieczeniami społecznymi pracownika następuje z tytułu pozostawania w stosunku pracy, w związku z czym tylko wówczas, gdy sporny jest status pracownika można uznać, że sprawa dotyczy objęcia obowiązkiem ubezpieczenia społecznego. Kwestia przychodów uzyskiwanych przez pracownika w związku z zatrudnieniem ma znaczenie o tyle, iż stanowią one podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia, a w konsekwencji wpływają na ich wysokość. Spór, czy wartość pracowniczych bonów świątecznych powinna być wliczona do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie może być zatem zakwalifikowany jako powstanie tytułu do ubezpieczenia społecznego, bo ten nie jest sporny.

Zobacz także: Uzasadniona przyczyna jako główny element rozwiązania umowy o pracę

Tytułem do ubezpieczeń społecznych nie są poszczególne przychody uzyskiwane przez zatrudnioną osobę w ramach stosunku pracy, ale sam status pracownika, co nie było kwestionowane. Sąd Apelacyjny prawidłowo zatem zaliczył niniejszą sprawę do spraw o prawa majątkowe, które nie dotyczą objęcia ubezpieczeniami społecznymi i trafnie też przyjął, że przy WPZ oznaczonej w stosunku do każdego pracownika na kwotę niższą niż 10 tys. zł skarga kasacyjna w żadnej z połączonych spraw (na podstawie art. 219 KPC) jest niedopuszczalna. SN oddalił zażalenie pracodawcy i pracowników.

Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj do Serwisu Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych