W myśl § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 6 czerwca 2014 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. poz. 817) – dalej r.n.d.s przez najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS) należy rozumieć wartość średnią ważoną stężenia, którego oddziaływanie na pracownika w ciągu 8-godzinnego dobowego i przeciętnego tygodniowego wymiaru czasu pracy, określonego w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), przez okres jego aktywności zawodowej nie powinno spowodować ujemnych zmian w jego stanie zdrowia oraz w stanie zdrowia jego przyszłych pokoleń. Najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe (NDSCh) to wartość średnia stężenia, które nie powinno spowodować ujemnych zmian w stanie zdrowia pracownika, jeżeli występuje w środowisku pracy nie dłużej niż 15 minut i nie częściej niż 2 razy w czasie zmiany roboczej, w odstępie czasu nie krótszym niż 1 godzina. Najwyższe dopuszczalne stężenie pułapowe (NDSP) zostało zaś zdefiniowane jako wartość stężenia, która ze względu na zagrożenie zdrowia lub życia pracownika nie może być w środowisku pracy przekroczona w żadnym momencie.
W załączniku nr 1 do r.n.d.s. (Dz. U. poz. 817) zamieszczono wykaz wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń chemicznych i pyłowych czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy, obejmujący 524 substancje chemiczne (część A) i 19 rodzajów pyłów (część B). W części A wyszczególniono nazwę substancji, jej numer CAS oraz najwyższe dopuszczalne stężenie (w mg/m3) w zależności od czasu narażenia w ciągu zmiany roboczej (NDS, NDSCh, NDSP). W części B przeznaczonej na pyły załącznik podaje nazwę, numer CAS czynnika szkodliwego oraz najwyższe dopuszczalne stężenie (mg/m3 oraz włókien w cm3).
W załączniku nr 2 odnoszącym się do czynników fizycznych określono wartości najwyższych dopuszczalnych natężeń, m.in. dla hałasu, drgań, mikroklimatu, promieniowania optycznego i pola elektromagnetycznego. Najwyższe dopuszczalne natężenia fizycznego czynnika szkodliwego dla zdrowia ustalone jako poziomy ekspozycji odpowiednio do właściwości poszczególnych czynników, których oddziaływanie na pracownika w okresie jego aktywności zawodowej nie powinno spowodować ujemnych zmian w jego stanie zdrowia oraz w stanie zdrowia jego przyszłych pokoleń.
Na mocy omawianego rozporządzenia uchylone zostało rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. Nr 217, poz. 1833 z późn. zm.).

Zobacz także: Nowe wartości NDS czynników szkodliwych dla zdrowia>>

Więcej na ten temat w Serwisie BHP.