Czy osoba pracująca w równoważonym systemie czasu pracy może mieć przerwę np. 2 godziną w ciągu dnia (np. zaczyna od 8.00 do 12.00 i od 14.00 do 21.00)?
Jak to uregulować w przepisach wewnątrzzakładowych?
 
Odpowiedź:  pracodawca zatrudniający pracowników w innym aniżeli w przerywanym systemie czasu pracy nie może zaplanować im dwugodzinnej przerwy niewliczanej do czasu pracy. Ponadto pracodawca nie może połączyć systemu przerywanego czasu pracy z systemem równoważnego czasu pracy.
 
 
Uzasadnienie: pracodawca zgodnie z art. 141 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 z późn. zm.) – dalej k.p., może wprowadzić jedną przerwę w pracy niewliczaną do czasu pracy, w wymiarze nieprzekraczającym 60 minut, przeznaczoną na spożycie posiłku lub załatwienie spraw osobistych. Taką przerwę w pracy wprowadza się w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie pracy albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy. Przerwę we wskazanej długości pracodawca może zastosować w każdym systemie czasu pracy.

Opisywana przerwa w pracy nie może być jednak dłuższa aniżeli 60 minut. Pracodawca nie ma zatem prawnej możliwości zaplanowania pracownikowi pracy w taki sposób, aby między jednym okresem wykonywania pracy a drugim pracownik korzystał w dwugodzinnej niewliczanej do czasu pracy przerwy.

Nadrzędną zasadą jest bowiem takie planowanie czasu pracy pracowników, ażeby świadczona przez nich praca miała charakter ciągły. Możliwość wprowadzenia niewliczanej do czasu pracy przerwy ustawodawca dopuszcza tylko wyjątkowo.

Ponadto takie ukształtowanie rozkładu czasu pracy pracownika powodować będzie dwukrotne rozpoczynanie przez niego pracy w tej samej dobie pracowniczej, co w świetle obowiązujących przepisów należy uznać za niedopuszczalne. 

Uwaga! Jedynie zatrudnienie pracownika w systemie przerywanego czasu pracy umożliwi pracodawcy wprowadzenie dłuższej niż godzinna przerwy w pracy. Przerywany system czasu pracy zakłada bowiem możliwość wprowadzenia przerwy trwającej nie dłużej niż 5 godzin, która nie jest wliczana do czasu pracy. Za czas przerwy pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia należnego za czas przestoju.

Pamiętać również należy, że pracodawca nie może połączyć dwóch systemów czasu pracy w jeden.

Praktykę łączenia systemów czasu pracy zakwestionował Sąd Najwyższy, który w wyroku z 10 czerwca 2010 r., I PK 6/2010, stwierdził, że prawo pracy nie dopuszcza możliwości stosowania mieszanego czasu pracy, czyli takiego, który zawierałby elementy różnych systemów czasu pracy. Tym samym pracodawca nie może zatrudnić pracowników w równoważno-przerywanym systemie czasu pracy.

Z tych względów wskazany w pytaniu rozkład czasu pracy pracownika należy uznać za niewłaściwy i sprzeczny z przepisami.