Kiedy pracownik traci prawo do zasiłku chorobowego?

Osoba prowadząca działalność gospodarczą przekazała zwolnienie lekarskie do ZUS, lecz po otrzymaniu zasiłku, podjęła decyzję o powrocie do pracy w trakcie tego zwolnienia i zwrotu całego otrzymanego zasiłku za okres zwolnienia.

Czy podstawa wymiaru pozostanie taka, jaką wyliczono przy niesłusznie pobranym zasiłku, jeśli przerwa między zasiłkami nie trwa dłużej niż 3 miesiące?

Wykonywanie pracy zarobkowej w okresie orzeczonej niezdolności do pracy powoduje, że ubezpieczonemu za cały okres tej niezdolności nie przysługuje zasiłek chorobowy. Nie powoduje to jednak "anulowania" zaświadczenia lekarskiego. Okresu, w którym ubezpieczony nie pobiera zasiłku nie bierze się pod uwagę stosując art. 43 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – dalej u.ś.p.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 u.ś.p., ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. Przepisy u.ś.p. nie stanowią jednak, że utrata prawa do zasiłku chorobowego w takim przypadku powoduje "anulowanie" wystawionego zaświadczenia lekarskiego. Jeżeli chodzi o podstawę wymiaru zasiłku chorobowego to w zakresie ustalania podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego przedsiębiorcy stosuje się odpowiednio m.in. przepis art. 43 u.ś.p. Wynika to z art. 48 ust. 2 u.ś.p. Przepis art. 43 u.ś.p. stanowi, że podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe. Uwagę należy zwrócić na to, że przepis ten posługuje się zwrotem "okresami pobierania zasiłków", a więc nie odnosi się do tych okresów niezdolności do pracy, w których ubezpieczony nie pobiera zasiłków. Stąd też należy przyjąć, że przepis art. 43 u.ś.p. nie znajduje zastosowania wówczas, gdy co prawda pomiędzy okresami niezdolności do pracy ubezpieczonego występuje przerwa krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe, ale w czasie poprzedniej niezdolności ubezpieczony nie pobierał zasiłku chorobowego z uwagi na to, że wykonywał w tym czasie pracę zarobkową i utracił prawo do tego zasiłku. Za taką interpretacją przemawia również to, że w przypadku utraty prawa do zasiłku chorobowego w istocie nie jest ustalana jego podstawa wymiaru, a co za tym idzie konieczne jest ustalanie podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego za okres kolejnej niezdolności do pracy wskutek choroby.