Jaką stawkę zastosować do kosztów dodatkowych?

Spółka zakupiła urządzenie od kontrahenta z UE . Dodatkowo otrzymała fakturę za koszty przyjazdu specjalisty tj. przelot lotniczy, nocleg, gastronomia. Koszty z dodatkowej faktury powiększą wartość WNT.

Jaką stawkę zastosować do kosztów dodatkowych? Czy VAT naliczony od części dotyczącej usług noclegowych i gastronomi podlega odliczeniu?

Całość transakcji to WNT, a więc nabycie towaru, tyle że nie do końca poprawnie zafakturowane. Obowiązuje stawka VAT właściwa dla urządzenia. Można odliczyć cały VAT. To nie jest "refakturowanie usług noclegowych i gastronomicznych".

Przede wszystkim należy zauważyć, że mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym, które nie powinno być "sztucznie dzielone". W przeciwnym razie mogłoby dojść do nieco absurdalnych wniosków, że można byłoby "refakturować koszty wynagrodzeń pracowniczych" jako odrębna pozycja na fakturze wystawionej przez wytwórcę towaru czy świadczącego usługę.

Jak uznał przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 15.06.2015 r., ITPP2/4512-283/15/AP (dotyczącej wprawdzie usług biegłego, ale chodziło o podobne zagadnienie – ujmowanie kosztów dojazdu itp.): "podstawą opodatkowania jest cała wartość usługi, na którą składa się zarówno wynagrodzenie biegłego jak i ponoszone koszty konieczne do wykonania usługi. Należy zauważyć, że wartość całego świadczenia podlega opodatkowaniu jedną stawką."

Nieprawidłowość w wystawieniu odrębnej faktury (dotyczącej "obciążenia kosztami") nie powinna jednak prowadzić do negatywnych skutków dla nabywcy urządzenia w ramach WNT.

Podstawą opodatkowania VAT jest, co do zasady, wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej - zob. art. 29a ust. 1 ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług - dalej u.p.t.u.

Przy czym jednocześnie art. 30a ust. 1 u.p.t.u. stanowi, że do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w tym również dokonywanego na podstawie art. 12a ust. 4-6 u.p.t.u., stosuje się odpowiednio art. 29a ust. 1, 6, 7, 10 i 11 u.pt.u..

Nie do końca poprawne jest np. wykazywanie kwot kosztów dojazdu czy noclegu jako osobnych pozycji na fakturze (a jeszcze mniej prawidłowe jest dokumentowanie ich osobnymi fakturami).

Obciążanie kontrahenta kosztami biletów lotniczych czy noclegów nie jest refakturowaniem usług, w konsekwencji nie można też mówić o stawce obniżonej czy o imporcie usług.

Koszty te należałoby potraktować jako element zwiększający podstawę opodatkowania WDT/WNT.

Mimo że nie do końca prawidłowo wystawiono tu 2 faktury, to jednak wydaje się do zaakceptowania sytuacja, że moment powstania obowiązku podatkowego byłby "rozdzielony", jeśli faktury wystawiono w różnych terminach.

Zgodnie bowiem z art. 20 ust. 5 u.p.t.u. w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.