Impreza barbórkowa wolna od składek ZUS

Pracodawca ze środków obrotowych z okazji Dnia Górnika w dniu 6 grudnia 2014 r. ma zamiar zorganizować zabawę barbórkową. Na zabawę będą zaproszeni wszyscy pracownicy, koszt barbórki w całości pokryje pracodawca.Czy w obliczu orzeczenia TK z dnia 8 lipca 2014 r. (K 7/13) w kwestii przychodów uzyskanych z tytułu otrzymanych pozapłacowych nieodpłatnych świadczeń pracowniczych - kwota za imprezę powinna być pracownikowi doliczona do przychodu?

Odpowiedź: przychód z tytułu imprezy pracowniczej ma co do zasady charakter nieoznaczony, to znaczy niemożliwy do przypisania do konkretnej osoby. Tym samym nie ma od czego zapłacić podatku dochodowego. Analogicznie jest ze składkami odprowadzanymi do ZUS.

 

Uzasadnienie: Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., K 7/13; uznał, że „inne nieodpłatne świadczenie” oznacza wyłącznie przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości, otrzymane przez pracownika – przy takim rozumieniu zapisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) są zgodne z konstytucją. Zgodnie ze stanowiskiem TK za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które:

1) zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie)

2) zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenie aktywów lub uniknięcie wydatku, który musiałby ponieść,

3) korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

W przedmiotowej sytuacji założyć należy, że warunek pierwszy jest spełniony – trudno jest bowiem przypuszczać, że uczestnictwo w zabawie barbórkowej jest obowiązkowe.

Można też założyć, że impreza była w interesie osób uprawnionych, a korzyścią pracownika kwota, którą musiałby zapłacić, gdyby chciał w niej wziąć udział komercyjnie.

Korzyść musi być też wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie być dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów). Tymczasem z pytania wynika, że wszelkie koszty pokrywa pracodawca. Przypisanie ich do poszczególnych pracowników jest jednak niemożliwe. Nie wiadomo, kto ile zjadł i wypił, z jakich atrakcji dodatkowo skorzystał. W efekcie korzyść u pracownika powstaje w kwocie nieoznaczonej, czyli zgodnie z wykładnią TK nie mamy do czynienia z przychodem. Skoro zaś nie ma podstawy opodatkowania (jest ona nieznana), to nie ma od czego zapłacić podatku dochodowego. Analogicznie jest ze składkami odprowadzanymi do ZUS. Podstawą wymiaru składek jest bowiem przychód w rozumieniu podatkowym, w związku z czym, jeżeli dane świadczenie jest wyłączone z przychodów, to automatycznie także nie stanowi podstawy wymiaru składek.

 

Szukasz odpowiedzi na pytania z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych? Zajrzyj do Serwisu Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych.