Rozstrzygnięcie to zapadło w sprawie o emeryturę z tytułu pracy w szczególnych warunkach wytoczonej Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych. Świadczenia tego domagał się pracownik zatrudniony przez ponad 12 lat na stanowisku ślusarza remontowego utrzymania ruchu w hartowni, galwanizerni, ostrzarni i szlifierni. Jego praca polegała m.in. na utrzymaniu ruchu parku maszynowego – przemieszczaniu, konserwacji i montażu obrabiarek i innych maszyn w halach produkcyjnych.
Sąd Okręgowy zakwalifikował tę pracę jako świadczoną w warunkach szczególnych (bieżąca konserwacja agregatów i urządzeń na oddziałach będących w ruchu) w rozumieniu wykazu A, dział XIV, poz. 25 w zw. z działem III, poz. 86 i 78 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 z późn. zm.) – dalej r.w.e.p.
Zobacz także: Jakie zawody obejmuje wykaz prac o szczególnym charakterze?>>
Wyrok ten na niekorzyść wnioskodawcy zmienił Sąd Apelacyjny, uznając, że ubezpieczony „jedynie” pracował na stanowisku ślusarza w bezpośrednim sąsiedztwie stanowisk spawalniczych, a co za tym idzie stopień uciążliwości tej pracy nie uzasadnia prawa do wcześniejszej emerytury.
Oddalając skargę kasacyjną pracownika, Sąd Najwyższy zwrócił uwagę, że niezależnie od oceny charakteru wykonywanej przez ubezpieczonego pracy, przepis § 4 ust. 1 pkt 3 r.w.e.p. wymaga stażu co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych - tymczasem wnioskodawca udokumentował nieco ponad 12-letni okres. Gdy chodzi o samo zatrudnienie, Sąd Najwyższy odmówił uznania go za pracę w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze. W rozważanym stanie fatycznym doszło do połączenia różnych rodzajów prac, z których tylko niektóre można zakwalifikować jako prace w warunkach szczególnych. Szlifowania i ostrzenia narzędzi i urządzeń oraz obsługi suwnic nie można uznać za podstawowe prace wykonywane na wydziale, w którym wnioskodawca był zatrudniony. Prace szlifierskie oraz wykorzystanie suwnic stanowiły element procesu technologicznego o charakterze pomocniczym, nie zaś podstawowym.
Sąd Najwyższy przypomniał, że w swoim dotychczasowym orzecznictwie konsekwentnie odmawiał przyznania prawa do wcześniejszej emerytury w przypadkach, w których czynności niestanowiące pracy w warunkach szczególnych przeważały w ramach wykonywanych obowiązków. Pogląd ten wyraził m.in. w wyroku z dnia 5 czerwca 2007 r., I UK 376/06, Lex nr 405215, w którym uznano, że zatrudnienie ubezpieczonego na stanowisku kierownika kilku oczyszczalni ścieków, które nie ograniczało się do sprawowania stale i w pełnym wymiarze czasu pracy dozoru nad pracownikami świadczącymi pracę w szczególnych warunkach, ale polegało na wykonywaniu także innych, licznych czynności kierowniczych, nie stanowi wykonywania pracy w szczególnych warunkach dla potrzeb nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym.
Mając na uwadze powyższe, Sąd Najwyższy doszedł do wniosku, że ubezpieczony nie spełnił przesłanek koniecznych do przyznania emerytury w obniżonym wieku, co skutkować musiało oddaleniem skargi kasacyjnej.
Zobacz także: Nazwa stanowiska pracy nie przesądza o prawie do wcześniejszej emerytury>>
Zobacz także: NSA: szczególnie trudne warunki służby to nie zagrożenie życia>>
Więcej na ten temat w Serwisie BHP.
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Emerytury i renty z FUS. Emerytury pomostowe. Okresowe emerytury kapitałowe.
|