Przy ustalaniu liczby zatrudnionych na potrzeby wydania regulaminu pracy, regulaminu wynagradzania bierze się pod uwagę wszystkich zatrudnionych u danego pracodawcy niezależnie od podstawy prawnej nawiązania stosunku pracy, a więc czy jest to umowa o pracę, mianowanie, powołanie, wybór, spółdzielcza umowa o pracę i bez względu na wymiar czasu pracy, w którym zatrudnieni są pracownicy (pełny wymiar czy też część etatu) - przeliczenie na osoby.
W związku z tym zatrudniając 20-tego pracownika pracodawca musi liczyć się z obowiązkiem ustalenia organizacji i porządku pracy w zakładzie w formie regulaminu pracy a zasad wynagradzania - w regulaminie wynagradzania.
Natomiast w przypadku tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych obowiązek pracodawcy powstaje, gdy zatrudnia on według stanu na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty (art. 3 ust. 1 ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych - tekst jedn.: Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.). Oznacza to, że nie każdy pracodawca zatrudniający 20 pracowników ma obowiązek prowadzenia działalności socjalnej w formie funduszu, gdyż w przypadku zatrudniania nawet większej od 20 liczby pracowników ale w niepełnym wymiarze czasu pracy pracodawca po dokonaniu przeliczenia na pełne etaty będzie z tego obowiązku zwolniony.