Działka oznaczona jednym numerem geodezyjnym na wypisie z rejestru gruntów w 1/3 części jest rolną, w 2/3 leśną. Oznaczona była jako RL. Gmina uchwalając plan zagospodarowania przestrzennego w treści uchwały zawarła zapis: "Tereny oznaczone na rysunku planu symbolem RL pozostawia się w użytkowaniu leśnym". Dodatkowo właściciel nieruchomości w odniesieniu do lasu dysponuje ostateczną decyzją wydaną już po uchwaleniu planu, o zezwoleniu na zmianę lasu na użytek rolny.

Czy stanowi to podstawę do wystąpienia do gminy o usunięcia naruszenia prawa w odniesieniu do użytku rolnego (sprzeczność istniejącego stanu faktycznego z zapisem planu - pozostawia się), jeżeli tak to na jakiej podstawie, jak wygląda cała procedura?



Odpowiedź
Zmiana gruntów rolnych na cele nierolnicze następuje tylko w procedurze sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.


Uzasadnienie
Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 i 2 pkt 1 oraz ust. 3 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - dalej u.o.g.r.l. przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne dokonuje się w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, sporządzonym w trybie określonym w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Przeznaczenie na cele nierolnicze gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klas I-III wymaga uzyskania zgody ministra właściwego do spraw rozwoju wsi.
Wyrażenie zgody następuje na wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta).W wyroku z dnia 19 lipca 2012 r., II OSK 761/11 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, iż "przepis art. 7 ust. 1 ustawy z 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych stanowi odzwierciedlenie ogólnej zasady, że jeśli przeznaczenie gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne wymaga zgody właściwego organu administracji, to taka zmiana przeznaczenia może nastąpić jedynie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, sporządzonym w trybie określonym w u.p.z.p.".

Wojewódzki Sąd administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 24 listopada 2011 r., IV SA/Po 573/11 wprost uznał, iż "zmiana przeznaczenia gruntu rolnego na cele nierolnicze dokonana w inny sposób niż w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego stanowi rażące naruszenie art. 7 ustawy z 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Zgoda, o której mowa w art. 7 tej ustawy, na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze następuje tylko w procedurze sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nie znajduje zastosowania przed organem rozstrzygającym o warunkach zabudowy.".


Jeżeli – nie można tego jednak jednoznacznie stwierdzić bez precyzyjnego zapoznania się z treścią uchwały i załącznika do niej - w aktualnie uchwalonym mpzp dokonano zmiany przeznaczenia gruntu rolnego na nierolny bez zgody właściwego ministra można zastosować przepis art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - dalej u.s.g., który stanowi, iż każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. "Skarga powszechna (actio popularis) przewidziana w art. 101 u.s.g. nie jest środkiem bezpośredniego nadzoru nad działalnością gminną. Jest to, jak podkreśla się w literaturze przedmiotu, środek służący do ochrony innych podmiotów przed skutkami wykorzystania przez gminę swojej samodzielności poza granice wyznaczone przepisami prawa, ze szkodą dla uprawnień jednostki w sferze administracji publicznej (por. B. Adamiak, J. Borkowski, Instytucje..., s. 40)." - Jyż G., Pławecki Z., Szewc A. Ustawa o samorządzie gminnym. Komentarz. LEX, 2013.

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 października 2013 r., I OSK 1209/13 "podmiot, skarżąc uchwałę organu gminy na podstawie art. 101 ust. 1 u.s.g., musi wykazać istnienie związku pomiędzy zaskarżoną uchwałą a jego konkretną, indywidualną sytuacją prawną. Musi udowodnić, że zaskarżona uchwała poprzez naruszenie prawa jednocześnie negatywnie wpływa na jego sferę prawnomaterialną (wynikającą z konkretnie wskazanego przepisu prawa materialnego), pozbawia go pewnych uprawnień albo uniemożliwia ich realizację. O powodzeniu takiej skargi przesądza wykazanie przez stronę skarżącą naruszenia przez organ konkretnego przepisu prawa materialnego, wpływającego negatywnie na jej sytuację prawną. Przy czym interes ten winien być bezpośredni i realny, aktualny, a nie przyszły, hipotetyczny lub ewentualny. Kryterium interesu prawnego, o którym mowa w art. 101 ust. 1 u.s.g., musi być oceniane w płaszczyźnie materialnoprawnej i wymaga stwierdzenia związku między sferą indywidualnych praw i obowiązków strony skarżącej a zaskarżonym aktem.".

Pytanie pochodzi z programu Serwis Budowlany .