Z jaką stawką powinniśmy wystawić fakturę na kontrahenta z Norwegii za dostawę zbiorników stalowych?

Podpisaliśmy z kontrahentem z Norwegii umowę na wytworzenie zbiorników stalowych. Mamy je wytworzyć z własnego materiału. W umowie, jako miejsce dostawy podany jest adres innej firmy z Niemiec. Po wytworzeniu stalowych konstrukcji mamy je dostarczyć do tej firmy z Niemiec, bezpośredniego klienta firmy norweskiej.

Na liście przewozowym dokumentującym transport tych zbiorników, jako nadawca widnieje nasz podwykonawca, który faktycznie te zbiorniki wytworzył. Firma z Norwegii jest zarejestrowana w Finlandii dla potrzeb unijnego VAT i posiada NIP w przedrostkiem FI. Transport zbiorników organizuje finalny nabywca, firma z Niemiec, która podstawia samochód, na które my załadowujemy zbiorniki.

Pytanie:
Z jaką stawką powinniśmy wystawić fakturę na kontrahenta z Norwegii za dostawę zbiorników stalowych?
Czy można tę dostawę potraktować, jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów?
Jeśli nie możemy tutaj zastosować stawki 0% to, jakie warunki w tym danym przypadku muszą być spełnione, aby móc zastosować tę stawkę?

Odpowiedź:
W mojej opinii w opisanej sytuacji zachodzi WDT, dlatego też możliwe jest zastosowanie stawki 0%, o ile posiadają Państwo odpowiednie dokumenty wskazujące, iż towary zostały wywiezione.

Uzasadnienie:
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatkowej 0%, pod warunkiem że podatnik:
1) dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
2) przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju,
3) składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Dowodami takimi są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie do nabywcy znajdującego się poza Polską towarów, będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów:
1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku
Na tej podstawie można stwierdzić, że ustawodawca wskazał na dokumenty, które potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów w ramach WDT. Posiadanie tych dokumentów umożliwia więc opodatkowanie takiej transakcji przez krajowego podatnika (dostawcę), z zastosowaniem stawki 0% VAT. Z kolei brak takich dokumentów uniemożliwia podatnikowi stosowanie stawki 0%.
Oprócz wymienionych dokumentów w art. 42 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - dalej u.p.t.u., ustawodawca wprowadził uzupełniający katalog dokumentów, które mogą być przyjęte za dowód dostarczenia towaru na terytorium innego państwa członkowskiego. Takimi dodatkowymi dowodami mogą być w szczególności:
1) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,
2) dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,
3) dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie; w takim przypadku – inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,
4) dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Treść tego przepisu wskazuje, że o możliwości stosowania przez krajowego podatnika stawki 0% u.p.t.u., w odniesieniu do rozliczenia WDT nie decydują wyłącznie dokumenty określone w art. 42 ust. 3 u.p.t.u.. Podatnik ma możliwość udowodnienia dokonania WDT także na podstawie innych dostępnych środków dowodowych, w szczególności tych wymienionych w art. 42 ust. 11 u.p.t.u..
W przedstawionej sytuacji wszelkie warunki są spełnione bowiem towar zostaje wywieziony na terytorium innego kraju członkowskiego, ponadto podmiot który go zamówił jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.