Wynagrodzenie za wybudowanie przyłącza wodno-kanalizacyjnego jest przychodem

Urządzenie wodociągowo-kanalizacyjne, służące do doprowadzania do nieruchomości wody i odprowadzania z niej ścieków, z chwilą połączenia z siecią przestaje być częścią składową nieruchomości, uzyskując status samoistnej rzeczy ruchomej. Wynagrodzenie otrzymane przez osobę, która urządzenie takie wybudowała z własnych środków i odpłatnie przekazała je gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, stanowi przychód - uznał NSA w wyroku z 24 października 2012 r. (II FSK 421/11).

Podatnik zwrócił się do izby skarbowej o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. W piśmie wskazał, iż wybudował urządzenie wodociągowo–kanalizacyjne wchodzące w skład magistrali wodociągowej i kanalizacyjnej należącej do gminy, z którą następnie zawarł umowę odpłatnego przejęcia wybudowanego urządzenia. Zadał pytanie, czy otrzymane od gminy w wyniku umowy wynagrodzenie stanowi przychód, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.). Jednocześnie w piśmie, sam zajął stanowisko, że wynagrodzenie nie stanowi przychodu i nie podlega opodatkowaniu, ponieważ od wybudowania urządzenia upłynęło już pięć lat, a wynagrodzenie stanowi tylko zwrot poniesionych kosztów, gdyż zgodnie z ustawą z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 ze zm.) koszt budowy takich urządzeń obciąża właściciela sieci, czyli gminę.

W indywidualnej interpretacji izba skarbowa uznała stanowisko skarżącego za nieprawidłowe, stwierdzając, że zwrot nakładów na wybudowanie urządzeń wodociągowo–kanalizacyjnych stanowi przychód z tzw. innych źródeł, który po pomniejszeniu o udokumentowane koszty, to jest wydatki związane z jego wybudowaniem, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
 

Taką interpretację podatkową podatnik zaskarżył do WSA. Sąd zgodził się ze stanowiskiem podatnika. Uznał, iż otrzymane przez niego należności pieniężne z tytułu wybudowania urządzenia wodociągowo–kanalizacyjnego z uwagi na ich zwrotny charakter nie mogą być traktowane jako przychód podatkowy. Zwrotny charakter nakładów wynika z faktu, że zaopatrzenie w wodę oraz budowa i utrzymanie urządzeń wodno-kanalizacyjnych jest zadaniem własnym gminy, która ma obowiązek rozliczenia nakładów poniesionych przez inną osobę w celu realizacji tego zadania. Nie ma przy tym znaczenia, kto jest lub kto był właścicielem przekazanych gminie urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych, są to bowiem rzeczy szczególnego rodzaju, których obrót objęty jest szczególną regulacją, toteż nawet jeśli gmina lub prowadzone przez nią przedsiębiorstwo nie nabędą ich na własność na mocy umowy zawartej z ich właścicielem (tym, który je wybudował) i tak z chwilą przyłączenia tych urządzeń do sieci stają się one jej częścią.

Izba skarbowa złożyła skargę kasacyjną do NSA.

NSA nie zgodził się z sądem I instancji, że podatnik nie otrzymuje żadnego przychodu. Zdaniem NSA urządzenie wodociągowo-kanalizacyjne, służące do doprowadzania do nieruchomości wody i odprowadzania z niej ścieków, z chwilą połączenia z siecią przestaje być częścią składową nieruchomości, uzyskując status samoistnej rzeczy ruchomej. Wynagrodzenie otrzymane przez osobę, która urządzenie takie wybudowała z własnych środków i zgodnie z ustawą o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, odpłatnie przekazała je gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, stanowi przychód z odpłatnego zbycia innych rzeczy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyrok NSA z 24 października 2012 r., sygn. akt II FSK 421/11, prawomocny