Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.
Burmistrz określił spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości, między innymi opodatkował obudowy w wyrobiskach górniczych.
Przed ustaleniem wysokości zobowiązania organ, powołał się na ocenę biegłych, którzy uznali między innymi, że obudowy w wyrobiskach są budowlami w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.
Spółka odwołała się do sądu administracyjnego.
Argumentowała, iż obudowa górnicza stanowi tylko część składową wyrobiska górniczego w znaczeniu fizycznym i w związku z tym nie może być odrębnym przedmiotem opodatkowania.
WSA zgodził się ze spółką.
Sąd wyjaśnił, iż obudowa górnicza służy zabezpieczeniu wyrobiska przed ruchami skał. Jest ona instalowana w wyrobisku podczas wykonywania drążenia i jest niezbędna dla samego procesu powstania wyrobiska. Obudowa nie stanowi wyposażenia wyrobiska ani odrębnego od niego obiektu. Stanowi ona nierozłączną część wyrobiska, bez której wyrobisko nie może istnieć.
WSA podkreślił, iż obudowa górnicza nie została wprost wymieniona z nazwy przez ustawodawcę, jako obiekt budowlany (w znaczeniu budowli lub urządzenia budowlanego) w ustawie Prawo budowlane.
Z uwagi na brak precyzyjnej definicji obiektu budowlanego, w sytuacji, gdy nie da się go jednoznacznie zaklasyfikować, wszelkie wątpliwości rozstrzygać należy na korzyść podatnika.
W konsekwencji uznanie przez organy podatkowe obudowy górniczej za przedmiot opodatkowania, potraktowanej w drodze analogii, jako konstrukcja oporowa, mimo iż stanowi ona tylko część składową wyrobiska górniczego w znaczeniu fizycznym, musi być uznana za naruszenie przepisów prawa materialnego – uznał sąd.
Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Krakowie z 8 października 2014 r., sygn. akt I SA/Kr 1294/14, nieprawomocny