WSA: jeśli sąsiad nie daje zgody na wejście na swoją nieruchomość, decyduje o tym organ

Rozpoznając wniosek o zezwolenie na wejście na sąsiednią nieruchomość, organ administracji powinien ograniczyć się wyłącznie do oceny niezbędności wejścia na teren sąsiedniej nieruchomości w celu wykonania zamierzonych przez inwestora robót budowlanych objętych zgłoszeniem.

Tak orzekł WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 1 czerwca 2016 r., sygn. akt II SA/Po 238/16.

B. i E.B. dokonali zgłoszenia robót budowlanych polegających na wykonaniu elewacji zewnętrznej budynku mieszkalnego. Organ nie zgłosił sprzeciwu. Jako że jedna ze ścian usytuowana była przy granicy z działką sąsiednią, a sąsiad nie wyraził zgody wejścia na jego teren, inwestorzy skierowali wniosek do starosty o pozwolenie wejścia na teren nieruchomości sąsiedniej.

Starosta odmówił. Wskazał, że w powiatowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym ustalono, iż brak jest wiarygodnych i dokładnych dokumentów określających przebieg granicy pomiędzy nieruchomościami. Biorąc pod uwagę granice nieruchomości wynikające z aktualnych danych znajdujących się w ewidencji gruntów i budynków przyjąć należało, iż przedmiotowy budynek znajduje się ściśle w granicy, a zatem zachodzi prawdopodobieństwo trwałego naruszenia granicy po wykonaniu elewacji zewnętrznej budynku mieszkalnego, co wykluczało możliwość wydania decyzji, o jakiej mowa w art. 47 ust. 2 pr. bud. Wojewoda utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Również powołał się na kwestię granicy oraz fakt, że działania inwestorów należy ocenić jako związane z trwałym ograniczeniem prawa właścicieli nieruchomości sąsiedniej. B. i E.B. złożyli skargę do WSA w Poznaniu.

Sąd stwierdził, że skarga okazała się zasadna. Zauważył, że organ nie wniósł sprzeciwu względem zgłoszenia wykonania robót budowlanych. Tym samym rozpoznając wniosek o zezwolenie na wejście na sąsiednią nieruchomość, organ administracji powinien ograniczyć się wyłącznie do oceny niezbędności wejścia na teren sąsiedniej nieruchomości w celu wykonania zamierzonych przez inwestora robót budowlanych objętych zgłoszeniem.

Rozpatrując wniosek inwestora w trybie art. 47 ust. 2 pr. bud., organy nie są uprawnione do badania prawidłowości przebiegu granicy pomiędzy nieruchomościami - działkami inwestora i właściciela sąsiedniej nieruchomości, do której ma być zagwarantowany dostęp, gdyż sprawy graniczne pozostają poza regulacją ustawy - Prawo budowlane. Organy całkowicie pominęły kwestię zaistnienia przesłanek wydania decyzji, o jakich mowa w art. 47 ustawy - Prawo budowlane, skupiając się, w sposób niedopuszczalny, na kwestii ewentualnego trwałego ograniczenia prawa własności właścicieli nieruchomości sąsiedniej.

Działania powyższe nie znalazły uzasadnienia w treści omawianej regulacji, co przesądza równocześnie o wadliwości wydanych rozstrzygnięć.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uchylił decyzję wojewody oraz poprzedzającą ją decyzję starosty. Zobowiązał organ, aby ponownie rozpatrując sprawę, po przeprowadzeniu oceny zakresu robót objętych zgłoszeniem, określił granice niezbędnej potrzeby zgłoszonych robót budowlanych oraz warunki ich wykonania.

Sygnatura akt: II SA/Po 238/16

Źródło: orzeczenia.nsa.gov.pl, stan z dnia 26 lipca 2016 r.