W trakcie konferencji minister wziął udział w posiedzeniu plenarnym oraz w obradach okrągłego stołu w sprawie kwestii ograniczania ryzyka katastrof w miastach oraz ich adaptacji do postępujących zmian klimatu. Tylko w Polsce straty wywołane ekstremalnymi zjawiskami klimatycznymi, takimi jak powodzie czy susze, w latach 2001-2010 wyniosły 54 miliardy złotych. Zgodnie z prognozami, w przypadku niepodjęcia odpowiednich działań adaptacyjnych mogą wynieść odpowiednio 86 mld zł w latach 2011-2020 oraz ponad 120 mld zł w latach 2021-2030. Podczas konferencji minister Grabowski podkreślał, jak istotna jest adaptacja na poziomie lokalnym. Zaprezentował także polskie doświadczenia dotyczące zarządzania ryzykiem katastrof oraz zamierzenia w zakresie tworzenia planów adaptacyjnych dla miast liczących powyżej 100 tysięcy mieszkańców (więcej o planach adaptacji dla polskich miast – TUTAJ).

W trakcie wizyty w Japonii minister Grabowski spotkał się również z Christianem Friis Bachem, Sekretarzem Wykonawczym Europejskiej Komisji Gospodarczej (EKG), z którym rozmawiał o stanie prac EKG z zakresu środowiska i potencjalnych obszarach współpracy, a także z Paolą Albrito, Regionalnym Koordynatorem UNISDR (Biura ONZ ds. Redukcji Ryzyka Katastrof).
Konferencja odbyła się w dniach 14-18 marca br. w Sendai w Japonii. Było to najważniejsze od 10 lat spotkanie wysokiego szczebla, skupiające przedstawicieli państw, organizacji międzynarodowych i pozarządowych działających na rzecz zwalczania i zapobiegania skutkom katastrof. W trakcie spotkania przyjęto dwa dokumenty kluczowe dla dalszego ograniczania ryzyka katastrof. W Deklaracji Politycznej z Sendai sygnatariusze zobowiązują się do zwiększenia wysiłków na rzecz ograniczenia ryzyka katastrof, dążenia do zmniejszenia związanych z nimi strat w ludziach i surowcach, a także implementacji drugiego z przyjętych dokumentów - Ramowego Programu Działań na lata 2015-2030 w sprawie ograniczenia ryzyka katastrof.

Dokument ten z kolei określa siedem globalnych celów do osiągnięcia w ciągu najbliższych 15 lat. Są to:

  1. Istotne zmniejszenie śmiertelności wskutek katastrof.
  2. Zmniejszenie liczby dotkniętych katastrofami osób.
  3. Zmniejszenie strat gospodarczych w stosunku do światowego PKB.
  4. Zmniejszenie szkód infrastrukturalnych i zakłóceń w dostawie podstawowych usług, w tym opieki zdrowotnej i edukacji.
  5. Wzrost liczby krajów posiadających krajowe i lokalne strategie ograniczania ryzyka katastrof do roku 2020.
  6. Zacieśnienie współpracy międzynarodowej.
  7. Zwiększenie dostępu do systemów wczesnego ostrzegania i informacji dotyczących ryzyka klęsk żywiołowych.

Program przyjęli przedstawiciele 187 państw członkowskich ONZ, w tym Polski. 

(www.mos.gov.pl)