Z wnioskiem o interpretację wystąpiła lekarka prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą - gabinet lekarski, a jednocześnie będąca wspólnikiem spółki cywilnej o statusie niepublicznego ZOZ-u. Wnioskodawczyni podpisała umowę zlecenia ze spółką cywilną, której jest wspólnikiem. Umowa ta dotyczy świadczenia usług leczniczych (lekarza medycyny pracy i lekarza medycyny rodzinnej). W ostatnim dniu każdego miesiąca lekarka wystawia fakturę za wykonywane usługi lecznicze.
Zdaniem wnioskodawczyni, wydatki wynikające z ww. faktury stanowią koszt spółki i powinny być ujęte, jako jej koszt proporcjonalnie do udziału w zysku. Koszty te są poniesione w celu osiągnięcia przychodów spółki. Jej zdaniem, w tej sytuacji art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania. Brak ujęcia faktury w całości w kosztach spółki zmusiłby do podpisania umów z innymi podwykonawcami (w celu realizacji kontraktu z NFZ).
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zgodził się ze stanowiskiem lekarki. Uznał, że w sytuacji gdy jeden ze wspólników świadczy usługi dla półki, jako odrębny podmiot prowadzący działalność gospodarczą na własny rachunek, to transakcje zawierane z ww. spółką następują w oparciu o stosunek prawny łączący dwa odrębne podmioty gospodarcze, a nie stosunek wynikający z przepisów prawa pracy. Natomiast wydatki o których mowa, jeżeli mają związek z działalnością spółki, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.
 
Interpretacja indywidualna Dyrektora IS w Katowicach z dnia 20 kwietnia 2016 r., sygn. IBPB-1-1/4511-133/16/ZK