Powiatowy inspektor nadzoru budowlanego nakazał małżonkom dokonanie rozbiórki samowolnie wybudowanego domku kempingowego. Odwołujący się wskazali, że przyczepa nie jest obiektem budowlanym ani domkiem kempingowym. Nie jest związana z gruntem, nie posiada przegród budowlanych wydzielających z przestrzeni, nie posiada fundamentów. Mobilność tej przyczepy wyklucza, zdaniem stron, przyjęcie że stanowi ona obiekt budowlany oraz że powstała w wyniku prac budowlanych, dlatego niemożliwe było wykonanie obowiązków nałożonych przez organ w postanowieniu wstrzymującym prace budowlane.
Wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. Organ odwoławczy zaakceptował jako zgodne z prawem ustalenie przez inspektora powiatowego, że spornego obiektu budowlanego nie można zakwalifikować do żadnej grupy obiektów wymienionych w art. 29 lub 30 Prawa budowlanego , zwolnionych z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę. Dlatego prawidłowo zastosowano procedurę z art. 48 tej ustawy i wstrzymując wykonywanie robót budowlanych nałożono na inwestora obowiązki dokumentacyjne, a następnie wskutek ich niezrealizowania, orzeczono rozbiórkę.
WSA rozpatrując skargę stwierdził, iż spór sprowadzał się do zakwestionowania kwalifikacji obiektu w postaci przyczepy kempingowej jako obiektu budowlanego w rozumieniu Prawa budowlanego i w konsekwencji do zakwestionowania właściwości organów nadzoru budowlanego w postępowaniu o samowolę budowlaną. Zgodnie z art. 3 pkt 5 Prawa budowlanego tymczasowym obiektem budowlanym jest obiekt budowlany przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany niepołączony trwale z gruntem, jak: strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przekrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozy, obiekty kontenerowe. Katalog tymczasowych obiektów budowlanych uprawnia do wniosku, że mogą nimi być zarówno obiekty spełniające cechy budynków, budowli, jak i obiektów małej architektury.
W opinii WSA sporna w sprawie przyczepa posiada dach i ściany oraz była wcześniej podłączona do mediów, natomiast nie posiada fundamentów (charakterystycznych dla budynku), zamiast których ma cztery osie gumowych kół i jest podparta na klocach drewnianych. Niewątpliwie zatem nie jest trwale połączona z gruntem. Zdaniem sądu ten właśnie element przesądza o jej tymczasowości jako obiektu budowlanego w rozumieniu art. 3 pkt 5 u Prawa budowlanego . Ponadto WSA wskazał, że w definicji tymczasowego obiektu budowlanego przykładowo wskazano jako obiekt niepołączony trwale z gruntem - barakowóz. W języku potocznym jest on rozumiany jako "barak na kołach". Bezspornie cechy charakterystyczne dla barakowozu posiada sporna przyczepa. Posiada bowiem ściany i dach, które również posiada barakowóz, a jej posadowienie na gruncie (na kołach i drewnianych klocach) nie jest trwałe, a doraźne, podobnie jak barakowozu. Jeżeli zatem z woli ustawodawcy barakowóz został podany reglamentacji prawa budowlanego jako tymczasowy obiekt budowlany, to również obiekt budowlany w postaci przyczepy kempingowej, o cechach analogicznych do barakowozu, takiemu reżimowi przepisów budowlanych podlega – podkreślił WSA w Białymstoku.
Wyrok WSA w Białymstoku z 8 lutego 2011 r., sygn. akt II SA/Bk 732/10, prawomocny.
Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.)