Artykuł pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.



Czy w przypadku, gdy dwa sąsiadujące ze sobą zakłady przetwórstwa mleka wprowadzają ścieki przemysłowe do kanalizacji miejskiej w tym samym miejscu, należy wydać zakładom dwa oddzielne pozwolenia wodnoprawne na wprowadzanie ścieków przemysłowych do urządzeń kanalizacyjnych będących własnością innego podmiotu, czy też jedno pozwolenie na wspólne korzystanie z wód na podstawie art. 130 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r.
Prawo wodne (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 145, z późn. zm.) – dalej pr. wod.? Każdy z zakładów posiada własny system kanalizacji ścieków przemysłowych oraz własną studzienkę kontrolno-pomiarową i przepływomierz. Sieci kanalizacji zakładów łączą się w miejscu wprowadzania ścieków do kanalizacji miejskiej.

Odpowiedź:

W mojej ocenie, analizując ten przypadek, należy mieć na uwadze to, że art. 130 pr. wod. dotyczy wspólnego korzystania z wód, które jest związane z urządzeniami służącymi do korzystania z wód, np. wylot urządzenia kanalizacyjnego, za pomocą którego ścieki wprowadzane są do środowiska. W myśl art. 130 ust. 3 pr. wod. urządzenia te ma utrzymywać zakład główny.


W rozważanej sprawie zachodzi natomiast korzystanie polegające na wpięciu się "rura w rurę" do cudzego systemu kanalizacyjnego. Zatem w układzie takim zachodzi specyficzny obieg substancji szczególnie szkodliwych, gdyż są one najpierw wprowadzane do sieci wewnętrznej każdego z wytwórców, a następnie za pomocą systemu zbiorczego obsługującego gminę trafiają do środowiska.


W związku z tym obowiązek wynikający z art. 122 ust. 1 pkt 10 oraz ust. 3a pr. wod. będzie spoczywał na każdym "wytwórcy" tych substancji korzystającym z "cudzych" urządzeń kanalizacyjnych. Takie podejście wynika z faktu, że obowiązek posiadania ww. specyficznego pozwolenia ma na celu reglamentację substancji szczególnie szkodliwych (dzięki czemu znamy ich rodzaj i ilość u każdego wytwórcy), jak też ich wytwórca jest zobligowany do ich kontroli oraz do podejmowania określonych działań mających na celu ograniczanie bądź eliminowanie tego typu substancji w zrzucanych ściekach, polegającego na zmianie technologii produkcji, stosowanych materiałów lub surowców (tzw. działania u źródła).W opisanym rozwiązaniu, istnieje możliwość sprawowania takiej kontroli, gdyż każdy z wytwórców jeszcze przed połączeniem ścieków ma możliwość kontroli ilościowej i jakościowej. Powyższe wyjaśnienia stanowią wyraz moich poglądów, zaś wiążące stanowisko w poruszonej kwestii należy do organu prowadzącego przedmiotowe postępowanie.


Uzasadnienie:

Przepisy pr. wod. nie zawierają regulacji, które stanowiłyby o możliwości zastąpienia jednym pozwoleniem innego pozwolenia, tym bardziej w sytuacji, gdy podstawy do ich wydania są inne, tzn. art. 122 ust. 1 pkt 1 pr. wod. dla pozwolenia na bezpośrednie wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi przez dany podmiot, art. 130 pr. wod. na wspólne korzystanie z wód przez co najmniej dwa podmioty i art. 122 ust. 1 pkt 10 pr. wod. dla pozwolenia na wprowadzanie pośrednie poprzez „cudze” urządzenia kanalizacyjne ścieków przemysłowych zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego wytworzonych przez dany podmiot. Trzeba też mieć na uwadze, że ze względu na odrębne podstawy prawne do wydania ww. pozwoleń, nie są to decyzje tożsame. Z przepisów art. 31 ust. 4 pkt 5 pr. wod. wynika wprawdzie, że „przepisy ustawy dotyczące korzystania z wód stosuje się odpowiednio do wprowadzania, do urządzeń kanalizacyjnych będących we władaniu innych podmiotów, ścieków przemysłowych zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego określone w przepisach wydanych na podstawie art. 45a ust. 1”.

„Odpowiednio” nie oznacza „tak samo”. Zatem wprowadzanie ścieków do cudzej kanalizacji nie jest „korzystaniem z wód”, a jedynie przepisy dotyczące tego korzystania mają być odpowiednio stosowane, co powoduje konieczność uzyskania pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie ścieków wskazanych ww. przepisie. Trzeba też zwrócić uwagę na inny zakres obu pozwoleń. Pozwolenie wodnoprawne na wprowadzanie ścieków przemysłowych do środowiska określi m.in. jakość ścieków, z uwzględnieniem wszystkich zanieczyszczeń charakterystycznych dla ścieków odprowadzanych z obu zakładów. Natomiast pozwolenie wodnoprawne wydawane na podstawie art. 122 ust. 1 pkt 10 pr. wod. określi wyłącznie zawarte w ściekach substancje szczególnie szkodliwe i tylko w ściekach podmiotu, który je wytworzył.

Artykuł pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.