Porozumienie paryskie przyjęte w grudniu 2015 roku przez 195 państw wytycza plan globalnej walki na rzecz walki ze zmianą klimatu - jego celem jest ograniczenie wzrostu temperatury poniżej 2 stopni Celsjusza w tym stuleciu. Umowa obowiązuje od 4 listopada 2016 roku - miesiąc po tym, jak Parlament Europejski wyraził zgodę na ratyfikację przez UE, dzięki czemu spełnione zostały warunki wejścia w życie.
Konferencja w Marrakeszu koncentruje się na działaniach koniecznych do osiągnięcia priorytetów nakreślonych w umowie paryskiej.
Negocjatorzy rozmawiają o tym, w jaki sposób sprawić, by narodowe klimatyczne plany działania były jak najbardziej przejrzyste, i starają się określić, jakie informacje powinny znaleźć się w planach. Celem konferencji jest także wypracowanie metod mierzenia skutków działań podjętych przez strony umowy paryskiej oraz przekucie planów w konkretne polityki. Negocjatorzy rozmawiają o tym, w jaki sposób wzmocnić działania klimatyczne przed 2020 rokiem (umowa paryska obejmuje działania po 2020 roku). Tematem rozmów jest również sposób finansowania (źródło pozyskiwania, zarządzanie) i wsparcia (budowanie zdolności, transfer technologii) dla państw rozwijających się - w umowie paryskiej znajduje się zapis, że rozwinięte państwa zorganizują co najmniej 100 mld € rocznie, by przed 2020 rokiem zapewnić wsparcie klimatyczne dla państw rozwijających się.
Źródło: www.europarl.europa.eu, stan z dnia 16 listopada 2016 r.