Zadania Rezerwatu Biosfery „Karpaty Wschodnie” nie zostały wprost prawnie zdefiniowane. W efekcie jest on jedynie nieformalną formą ochrony przyrody, co nie ułatwia współpracy transgranicznej z parkami po stronie słowackiej i ukraińskiej.
Izba oceniła w raporcie, że działania podejmowane na obszarze Rezerwatu „Karpaty Wschodnie” wpisywały się w katalog przedsięwzięć przewidzianych i zalecanych przez UNESCO dla realizacji trzech funkcji rezerwatu biosfery: ochronnej, rozwojowej i wspierania logistycznego. NIK zauważyła, że istotny problem stanowi brak jasnego zdefiniowania w prawodawstwie krajowym zadań rezerwatu.
"Realizacja zadań ochronnych nie wynikała z żadnych wspólnych strategii lub skoordynowanych działań na rzecz ochrony w strefie centralnej Rezerwatu. Brak takich strategii oznacza, że nie w pełni realizowane są > (2000) w zakresie opracowania zalecanych wspólnych lub skoordynowanych strategii na rzecz ochrony w strefie centralnej Rezerwatu" - podkreśla NIK.
W ocenie Izby, współpraca w zakresie wspólnie realizowanych przedsięwzięć i zarządzania, pomiędzy polskimi parkami w obrębie Rezerwatu oraz parkami po stronie słowackiej i ukraińskiej miała wymiar bardziej formalny niż praktyczny. Raport wykazał, że nie stwierdzono współdziałania w zakresie planowania i wykonywania ustawowych zadań, a także nie podejmowano przedsięwzięć realizowanych wspólnie na rzecz Rezerwatu.
Ustalenia Izby wskazują, że z uwagi na brak prawnego umocowania, powołana przez dyrektorów parków Rada Koordynacyjna jest organem nieformalnym. Zainteresowane strony nie dały Radzie uprawnień i kompetencji do koordynowania wspólnych przedsięwzięć i projektów oraz skutecznego nadzorowania realizacji zaplanowanych wspólnie zadań.
Izba zauważa, że wskazane jest podjęcie działań przez Ministra Środowiska w celu zawarcia porozumienia z ministrami właściwymi do spraw ochrony przyrody w Republice Słowackiej i na Ukrainie w sprawie funkcjonowania Rezerwatu. Porozumienie byłoby podstawą do powołania organu zarządzającego, którego zadaniem byłoby opracowanie i realizacja wspólnych lub skoordynowanych strategii.
Ponadto NIK podkreśla, że działaniem niezbędnym powinna być inicjatywa legislacyjna, polegająca na wprowadzeniu do porządku prawnego regulacji dotyczących rezerwatu biosfery, w tym definicji legalnej tego pojęcia.
