Odpowiedź:
Wykorzystany przez pracownika urlop na żądanie pracodawca powinien uwzględnić w wymiarze urlopu bieżącego pracownika czyli zmniejszyć jego wymiar o 4 dni. Pracownikowi pozostanie 22 dni zwykłego urlopu. Liczba dni urlopu zaległego pozostaje bez zmian.
Uzasadnienie:
Obowiązujące przepisy nie zobowiązują pracodawców do udzielania pracownikom urlopów wypoczynkowych według określonej kolejności. Obowiązkiem pracodawcy jest udzielenie pracownikowi niewykorzystanego urlopu, a obowiązkiem pracownika jest wykorzystanie zaległego urlopu do dnia 30 września następnego roku kalendarzowego. Realizacja tego obowiązku jest zarówno w interesie pracownika jak i w interesie pracodawcy, jeden i drugi ponosi sankcje związane z nie wypełnieniem tego obowiązku.
Zgodnie z art. 168 Ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy – dalej k.p., zaległy urlop wypoczynkowy pracodawca powinien udzielić pracownikowi najpóźniej do dnia 30 września następnego roku kalendarzowego. Na pracodawcy spoczywa obowiązek udzielenia urlopu wypoczynkowego w tym roku kalendarzowym, w którym pracownik nabył do niego prawo. Naruszenie tego obowiązku stanowi wykroczenie przeciwko prawom pracownika i podlega karze grzywny od 1000 zł do 30 000 zł. Pracodawca nie będzie ponosił odpowiedzialności jeśli wykaże, iż nie wykorzystanie urlopu nastąpiło z przyczyn leżących po stronie pracownika.
W myśl prawa pracy obowiązkiem pracodawcy jest udzielanie pracownikowi urlopu w tym roku kalendarzowym, w którym uzyskał on do niego prawo (art. 152 k.p.). Odstępstwa od tej zasady dopuszczalne są tylko wyjątkowo i są ściśle określone w przepisach. Urlop wypoczynkowy udzielany pracownikowi w terminie późniejszym niż rok kalendarzowy, w którym pracownik nabył do niego prawo, jest urlopem zaległym.
Urlop na żądanie przysługuje w wymiarze 4 dni w roku kalendarzowym. Oznacza to, że z początkiem każdego następnego roku kalendarzowego pracownik nabywa do niego prawo, bez względu na to czy w poprzednim roku wykorzystał wszystkie 4 dni tego urlopu i czy posiada jeszcze zaległy urlop wypoczynkowy. Niewykorzystany urlop na żądnie nie "przechodzi" również na rok następny.
Wątpliwość powstaje w sytuacji gdy pracownik mający urlop zaległy i prawo do nowej puli urlopu za dany rok wystąpi do pracodawcy z wnioskiem o udzielenie urlopu na żądanie.
Uprawnienie do urlopu na żądanie przysługuje bowiem na dany rok kalendarzowy i w razie niewykorzystania go przez pracownika w danym roku nie przechodzi na rok następny. Zatem nieudzielanie pozostawionych poza inicjatywą pracodawcy i planem urlopów oraz porozumieniem w sprawie terminu wykorzystywania urlopu dni urlopu na żądanie, które wraz z końcem roku tracą swój specyficzny charakter, nie uważa się za naruszenie obowiązku wynikającego z art. 168 k.p. (zob. pismo z dnia 7 kwietnia 2008 r. Główny Inspektorat Pracy Departament Prawny GIP GPP-110-4560-170/08/PE).
Ponadto zgodnie z przedstawionym wyżej stanowiskiem stosownie do art. 1672 k.p. w danym roku kalendarzowym pracownikowi przysługują tylko cztery dni urlopu na żądanie i kiedy pracownik w danym roku kalendarzowym nie wykorzystał czterech dni urlopu na żądanie, cztery dni urlopu przechodzą na rok następny, ale już jako normalne dni urlopu. Ponadto urlop na żądanie jest częścią urlopu wypoczynkowego, do którego odnoszą się odmienne zasady jego wykorzystywania.
Urząd podkreślił tu, że urlop na żądanie przysługuje na rok kalendarzowy i z jego upływem traci swój szczególny charakter, lecz nie staje się urlopem zaległym. Sformułowanie "nie staje się urlopem zaległym" odnosi się do terminu wykorzystania urlopu tj. nie obowiązuje termin wykorzystania urlopu do dnia 30 września.
Zgodnie z art. 168 Ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy – dalej k.p., zaległy urlop wypoczynkowy pracodawca powinien udzielić pracownikowi najpóźniej do dnia 30 września następnego roku kalendarzowego. Na pracodawcy spoczywa obowiązek udzielenia urlopu wypoczynkowego w tym roku kalendarzowym, w którym pracownik nabył do niego prawo. Naruszenie tego obowiązku stanowi wykroczenie przeciwko prawom pracownika i podlega karze grzywny od 1000 zł do 30 000 zł. Pracodawca nie będzie ponosił odpowiedzialności jeśli wykaże, iż nie wykorzystanie urlopu nastąpiło z przyczyn leżących po stronie pracownika.
W myśl prawa pracy obowiązkiem pracodawcy jest udzielanie pracownikowi urlopu w tym roku kalendarzowym, w którym uzyskał on do niego prawo (art. 152 k.p.). Odstępstwa od tej zasady dopuszczalne są tylko wyjątkowo i są ściśle określone w przepisach. Urlop wypoczynkowy udzielany pracownikowi w terminie późniejszym niż rok kalendarzowy, w którym pracownik nabył do niego prawo, jest urlopem zaległym.
Urlop na żądanie przysługuje w wymiarze 4 dni w roku kalendarzowym. Oznacza to, że z początkiem każdego następnego roku kalendarzowego pracownik nabywa do niego prawo, bez względu na to czy w poprzednim roku wykorzystał wszystkie 4 dni tego urlopu i czy posiada jeszcze zaległy urlop wypoczynkowy. Niewykorzystany urlop na żądnie nie "przechodzi" również na rok następny.
Wątpliwość powstaje w sytuacji gdy pracownik mający urlop zaległy i prawo do nowej puli urlopu za dany rok wystąpi do pracodawcy z wnioskiem o udzielenie urlopu na żądanie.
Uprawnienie do urlopu na żądanie przysługuje bowiem na dany rok kalendarzowy i w razie niewykorzystania go przez pracownika w danym roku nie przechodzi na rok następny. Zatem nieudzielanie pozostawionych poza inicjatywą pracodawcy i planem urlopów oraz porozumieniem w sprawie terminu wykorzystywania urlopu dni urlopu na żądanie, które wraz z końcem roku tracą swój specyficzny charakter, nie uważa się za naruszenie obowiązku wynikającego z art. 168 k.p. (zob. pismo z dnia 7 kwietnia 2008 r. Główny Inspektorat Pracy Departament Prawny GIP GPP-110-4560-170/08/PE).
Ponadto zgodnie z przedstawionym wyżej stanowiskiem stosownie do art. 1672 k.p. w danym roku kalendarzowym pracownikowi przysługują tylko cztery dni urlopu na żądanie i kiedy pracownik w danym roku kalendarzowym nie wykorzystał czterech dni urlopu na żądanie, cztery dni urlopu przechodzą na rok następny, ale już jako normalne dni urlopu. Ponadto urlop na żądanie jest częścią urlopu wypoczynkowego, do którego odnoszą się odmienne zasady jego wykorzystywania.
Urząd podkreślił tu, że urlop na żądanie przysługuje na rok kalendarzowy i z jego upływem traci swój szczególny charakter, lecz nie staje się urlopem zaległym. Sformułowanie "nie staje się urlopem zaległym" odnosi się do terminu wykorzystania urlopu tj. nie obowiązuje termin wykorzystania urlopu do dnia 30 września.
Więcej odpowiedzi na pytania z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych znajdziesz w Kompasie Księgowo Kadrowym