Do starostwa wpłynął wniosek o pozwolenie na budowę garażu wolnostojącego. Właściciel sąsiedniej nieruchomości zgłosili swoje zastrzeżenia, w których wskazywał na niezgodność planowanej inwestycji z przepisami w sprawie warunków technicznych oraz miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Nie miało to jednak wypływu na treść decyzji, która była korzystna dla wnioskodawcy. Sąsiad złożył odwołanie, więc sprawą zajął się wojewoda. Organ ten utrzymał jednak w mocy sporne rozstrzygnięcie, co skłoniło sąsiada do wniesienia skargi. Wskazywał w niej, że w miejscowym planie wskazano możliwość budowy jedynie dwóch typów garaży (wbudowanych i podziemnych), więc budowa innego rodzaju jest niedopuszczalna.
Czytaj także: WSA: Wahania wartości gruntów bez wpływu na pozwolenie budowlane >>>
Miejscowy plan dopuszczał dwa typy garażu
Sprawą zajął się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, który wskazał, że zgodnie z § 12 ust. 3 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, dopuszcza się, sytuowanie budynku bezpośrednio przy granicy działki budowlanej, jeżeli będzie on przylegał swoją ścianą do ściany budynku istniejącego na sąsiedniej działce oraz jego wysokość będzie zgodna z obowiązującym na danym terenie planem miejscowym lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Sąd wskazał, że przyjęty na tym terenie akt regulował kwestię sytuowania budynków garażowych w pewnej odległości od granicy działki lub bezpośrednio przy niej. Ponadto w zakresie zagospodarowania, przepisy dopuszczały garaże wbudowane i podziemne.
Cena promocyjna: 179.1 zł
|Cena regularna: 199 zł
|Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: zł
Brak precyzji nie uzasadnia odmowy
WSA podkreślił, że prawo własności jest prawem chronionym konstytucyjnie, ale w niektórych przypadkach, w drodze ustawy, może być ograniczone. Jednakże wszelkie ograniczenia, w tym również ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie mogą być interpretowane rozszerzająco. Ponadto zgodnie z zasadą "złotego środka", jego postanowienia nie powinny być interpretowane w sposób nadmiernie ograniczający prawo własności. Niedopuszczalne jest też nadmierne rozszerzenie istniejących ograniczeń praw właścicielskich. W doktrynie przyjmuje się także, że nie można odmówić udzielenia pozwolenia na budowę z powodu braku precyzji czy niejasności ustaleń miejscowego planu. Natomiast przy ustalaniu treści jego przepisów należy posługiwać się nie tylko argumentami językowymi, ale również celowościowymi i systemowymi. Dlatego też odmowa organu może nastąpić wyłącznie, gdy inwestycja w sposób oczywisty jest niezgodna z przepisami, w tym z miejscowym planem.
Było można budować garaże na granicy
Tymczasem warunek ten nie został spełniony w przedmiotowej sprawie. WSA podzielił stanowisko organów, że przepis planu, który dopuszczał lokalizację garaży wbudowanych i podziemnych stanowił jedynie uzupełnienie regulacji z innego przepisu, w którym dopuszczono sytuowanie takich budynków bezpośrednio przy granicy działki. Dlatego też wprowadzenie regulacji "dopuszczającej" garaże wbudowane i podziemne nie stanowił regulacji ograniczającej, czy też zakazującej budowy innych. Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę.
Wyrok WSA w Poznaniu z 20 listopada 2019 r., sygn. akt IV SA/Po 451/19
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
