Emisję dźwięków z w/w źródeł określa się mianem zwykłego korzystania ze środowiska, a prawo do tego gwarantuje Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r.
Natomiast zgodnie z art. 156 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska zabrania się używania instalacji lub urządzeń nagłaśniających na publicznie dostępnych terenach miast, terenach zabudowanych oraz na terenach przeznaczonych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe. Ust. 2 tego samego artykuły mówi, że przepis ten nie ma zastosowania wobec okazjonalnych uroczystości, uroczystości i imprez związanych z kultem religijnym, imprez sportowych, handlowych rozrywkowych oraz innych legalnych zgromadzeń, a także podawania do publicznej wiadomości komunikatów służących bezpieczeństwu publicznemu. W przypadku zaistnienia takich sytuacji skarżący się na emisję hałasu mogą wystąpić do właściwych terenowo władz miasta/gminy z prośbą o podjęcie działań powodujących ograniczenie wpływu na środowisko.