Pytanie
Osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej (właściciel) wydzierżawia kamienicę o powierzchni ponad 800 m2. W kamienicy znajdują się lokale mieszkalne, na lokale te nie ma wyodrębnionych oddzielnych ksiąg wieczystych. Około 100 m2 (3 lokale) dzierżawione są przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą jako powierzchnie biurowe. Dzierżawca przekwalifikował ww. 3 lokale na użytkowe w celu prowadzenia tam swojej działalności gospodarczej. Właściciel, zgodne z art. 22g ust. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), ustalił wartość początkową budynku metodą uproszczoną (tj. 988 zł / m2 powierzchni). Od skalkulowanej wartości początkowej nalicza amortyzację rozliczając przychody z najmu.
Czy właściwe jest, zakwalifikowanie wg PKOB, całej powierzchni budynku jako mieszkalnej i określenie wartości początkowej metoda uproszczoną?
Czy też właściciel, dla celów amortyzacji, powinien wydzielić część budynku wydzierżawionego na cele prowadzenia w niej działalności gospodarczej przez dzierżawcę i określić wartość początkową na zasadach ogólnych?