Czy w opinii do projektu planu miejscowego, w zakresie terenów zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych, starosta może się ograniczyć do wydania jej na podstawie zapisów w studium?

Pytanie Zgodnie z art. 17 pkt 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – dalej u.p.z.p., wójt, przystępując do...

Pytanie

Zgodnie z art. 17 pkt 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – dalej u.p.z.p., wójt, przystępując do opracowania planu miejscowego, obowiązany jest do uzyskania opinii m.in. starosty, jako właściwego organu ochrony środowiska w zakresie terenów zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych. Plan przestrzennego zagospodarowania musi być poprzedzony opracowaniem studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Stosownie zaś do art. 9 ust. 4 u.p.z.p. ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych. W studium zaś, zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 11 u.p.z.p., określa się w szczególności obszary szczególnego zagrożenia powodzią oraz obszary osuwania się mas ziemnych.

Czy w związku z powyższym starosta, do którego (jako organu właściwego w sprawach osuwania się mas ziemnych) gmina przesłała do zaopiniowania projekt planu, może się ograniczyć do wydania opinii na podstawie zapisów w studium?

Czy w tym stanie rzeczy przed wydaniem opinii starosta może zażądać od gminy przedstawienia informacji o zapisach zawartych w studium na ten temat?

Czy jeśli w studium dla objętego projektem planu terenu nie stwierdza się występowania miejsc zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych, gmina pomimo to powinna zwrócić się do starosty o taką opinię?