Czy w powyższej kwestii ma znaczenie rodzaj produkowanego nawozu (np. mineralno-organiczny lub organiczny)?
Definicję przedsięwzięcia można znaleźć zarówno w u.o.o.ś. oraz w tzw. Dyrektywie OOŚ. Definicje są zbliżone, ale nie są identyczne.
Czy w odniesieniu do działalności prowadzonej na terenie Polski któraś z definicji ma charakter nadrzędny?
Jeżeli tak, to która?
Odpowiedź:
Zgodnie z art. 72 ust. 1 pkt 1 u.o.o.ś. wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach następuje przed uzyskaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego oraz decyzji o pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych.
Według ust. 1a wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach następuje także przed dokonaniem zgłoszenia budowy lub wykonania robót budowlanych oraz zgłoszenia zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części.
W opisanej sytuacji znaczenie ma, jakie jest według uzyskanych decyzji na budowę (lub równoważnych) przeznaczenie przedmiotowej hali produkcyjnej. Od tego zależy, czy niezbędne będzie uzyskanie decyzji wskazanej w art. 72 ust. 1 pkt 1 u.o.o.ś. lub zgłoszenia według ust. 1a tej ustawy w celu zmiany sposobu użytkowania.
Mniejsze znaczenie ma, co w danej hali aktualnie jest produkowane, a zasadnicze - po co została wybudowana.
Jeżeli hala była przeznaczona pod działalność, w zakresie której mieści się produkcja nawozów (np. właśnie pod produkcję nawozów, przetwórstwo chemiczne itp.), to decyzje lub zgłoszenie wskazane powyżej nie są wymagane, a więc nie jest także wymagana decyzja środowiskowa. Decyzja środowiskowa nie funkcjonuje samodzielnie.
Jeżeli jednak wymagana jest zmiana sposobu użytkowania, to musimy sprawdzić, czy zakładana produkcja nawozów stanowi przedsięwzięcie zaliczane do mogących znacząco oddziaływać na środowisko w świetle u.o.o.ś.
Aktem prawnym zawierającym listę przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko jest rozporządzenie Rady Ministrów z 9.11.2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko – dalej r.p.z.o.ś.
Dlatego należy rozważyć, czy opisana w pytaniu inwestycja wymieniona jest jako przedsięwzięcie w r.p.z.o.ś.
Według § 2 ust. 1 pkt 1 lit. c r.p.z.o.ś. do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko zalicza się instalacje do wyrobu substancji przy zastosowaniu procesów chemicznych służące do wytwarzania nawozów mineralnych.
W związku z powyższym jeżeli procesowi technologicznemu towarzyszyć będą procesy chemiczne, to bez wątpliwości mamy przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, a wiec jeżeli wymagana jest zmiana sposobu użytkowania, to także wymagana jest decyzja środowiskowa.
Jeżeli w procesie produkcyjnym nawozów nie występują procesy chemiczne, to należy rozważyć § 3 ust. 1 pkt 1 r.p.z.o.ś. stanowiący, że do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko zalicza się instalacje do wytwarzania produktów przez mieszanie, emulgowanie lub konfekcjonowanie chemicznych półproduktów lub produktów podstawowych.
W takiej sytuacji ma znaczenie, jakie surowce wykorzystywane są do produkcji nawozów. Jeżeli są to chemiczne półprodukty lub produkty podstawowe, to decyzja środowiskowa jest wymagana (jeżeli jest wymagana zmiana sposobu użytkowania). W innej sytuacji np. kiedy wykorzystujemy do produkcji nawozów inne składniki niż chemiczne półprodukty lub produkty podstawowe, np. składniki naturalne takie jak kompost, obornik itp., to decyzja środowiskowa nie jest wymagana, bo nie mamy przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko.
W przepisach krajowych dość często definicje podstawowych pojęć różnią się od tych z przepisów Unii Europejskiej, np. tak podstawowe pojęcia jak "instalacja" czy też "emisja". Dyrektywy UE powinny być do przepisów krajowych implementowane, ale nie obowiązują wprost tak jak np. rozporządzenia. Kraje członkowskie mają pewien margines tolerancji w ramach wdrażania ww. przepisów. W tej sytuacji (dyrektywy) według mnie nadrzędne są definicje zawarte w przepisach krajowych.
