Pytanie
Wspólnicy Spółki z o. o. w latach 2010 - 2011 dwukrotnie podnieśli uchwałę o obowiązku wniesienia dopłat do kapitału. Obie kwoty zostały wyrażone w Euro. Uchwały zostały podjęte z uchybieniem przepisów k.s.h, ponieważ do dopłat został zobowiązany tylko jeden ze wspólników (spółka niemiecka) oraz kwota każdej z dopłat przekracza kwotę wyznaczoną w umowie spółki. Drugi z udziałowców, osoba fizyczna, krajowy rezydent, nie został zobowiązany do dokonania dopłaty. W mojej ocenie występuje wysokie ryzyko uznania przez organy podatkowe obu dopłat za przychód do opodatkowania. Ostatnia dopłata, uchwalona w 2011 r., została wniesiona w 2012 r. Obowiązek wniesienia dopłaty został zaewidencjonowany przez spółkę w księgach po kursie NBP z dnia uchwały. Środki wpłynęły na początku 2012 r. po znacznie wyższym kursie.
Wniesione opłaty zostały zakwalifikowane jako podniesienie kapitału zapasowego. W bieżącym miesiącu wspólnicy zadecydowali o konwersji dopłat na pożyczkę, wyrażoną w tej samej kwocie Euro, co wniesione dopłaty.
W związku z powyższymi zdarzeniami, powstaje szereg pytań co do prawidłowości stosowanych przeliczeń oraz zagrożeń co do podatkowej kwalifikacji dopłat. Pytania:
Czy powstały różnice kursowe pomiędzy kursem z dnia uchwały a kursem wpływu środków?
Po jakim kursie powinna być przeliczona pożyczka: po kursach obowiązujących w dniach podjęcia wcześniejszych uchwał czy po kursie faktycznego wpływu środków na rachunek bankowy polskiej spółki?
Czy przy rozliczeniu konwersji powstaną różnice kursowe?
Czy ewentualnie powstałe różnice będą miały znaczenie w rozliczeniu podatkowym?
Czy zmiana kwalifikacji dopłat na pożyczkę z wyznaczeniem okresu kredytowania od momentu faktycznego wpływu środków pieniężnych pozwoli uniknąć niekorzystnej kwalifikacji dopłat pod względem podatkowym?