Czy jeżeli należności wynoszą 400.000 euro, a zobowiązania 3.000 euro to czy w ORD-U należy podać wartość wynikającą tylko z sumy należności, czyli 400.000 euro, czy wykazać należności i zobowiązania razem, czyli 403.000 euro?

Spółka za rok 2013 wykazuje z kontrahentem należności na łączną kwotę 400.000 EURO i zobowiązania na łączną kwotę 3000 EURO. Dla tych transakcji jest zobowiązana sporządzić informację ORD-U (przekroczony limit 300.000 euro). Nie ma zawartej umowy, wartość transakcji wynika z faktur.

Pytanie:
Czy jeżeli należności wynoszą 400.000 euro, a zobowiązania 3.000 euro to czy w ORD-U należy podać wartość wynikającą tylko z sumy należności, czyli 400.000 euro, czy wykazać należności i zobowiązania razem, czyli 403.000 euro?
Jak należy traktować faktury i faktury korygujące pomiędzy latami:
a) czy w informacji ORD-u za 2013 czy za rok 2014 wykazać fakturę wystawioną w 2014, ale dotyczącą roku 2013,
b) czy w informacji ORD-u za 2013 czy za rok 2014 wykazać fakturę korygującą wystawioną w 2014, ale dotyczącą roku 2013?

Odpowiedź:
Jeśli suma należności przekroczyła 300.000 euro, podatnik ma obowiązek złożenia informacji ORD-U, w której w poz. 45 wskazuje wartość przedmiotu umów ogółem zawartych w roku podatkowym, a więc sumę należności i zobowiązań.
W informacji ORD-U wykazuje się umowy, które zostały zawarte w roku podatkowym. Istotna jest więc data zawarcia umowy, a nie data wystawienia faktury czy faktury korygującej.
Dane wynikające z faktury lub faktury korygującej będą miały znaczenie przy ustaleniu faktycznej wartości przedmiotu umowy wykazywanej w informacji ORD-U za dany rok podatkowy.

Uzasadnienie
Zgodnie z przepisami § 3 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie informacji podatkowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 190) - dalej r.i.p. - informacje ORD-U sporządza się i przekazuje, jeżeli:
1) jedna ze stron tej umowy, bezpośrednio lub pośrednio, bierze udział w zarządzaniu lub kontroli drugiej strony umowy albo posiada udział w jej kapitale uprawniający do co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub
2) inny podmiot, niebędący stroną umowy, równocześnie bierze udział, bezpośrednio lub pośrednio, w zarządzaniu lub kontroli podmiotów będących stronami umowy albo posiada udziały w kapitałach tych podmiotów uprawniające, w każdym z nich, do co najmniej 5% wszystkich praw głosu
- i jeżeli podmiot obowiązany do sporządzenia i przekazania informacji wiedział lub mógł wiedzieć, przy zachowaniu należytej staranności, o fakcie posiadania takich udziałów lub o fakcie posiadania przez nierezydenta przedsiębiorstwa, oddziału lub przedstawicielstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Na podstawie § 3 ust. 2 pkt 1 r.i.p. w takich przypadkach w informacjach uwzględnia się umowy, które zostały zawarte w roku podatkowym z tym samym nierezydentem, a suma należności albo suma zobowiązań wynikająca z tych umów przekroczyła równowartość 300.000 euro.
Użyty w § 3 ust. 2 pkt 1 r.i.p. spójnik "albo", zgodnie z zasadami logiki, wyraża alternatywę rozłączną. Moim zdaniem należy jednak pominąć zasady logiki przy interpretacji tej normy prawa, gdyż prowadziłyby one do niedopuszczalnego wniosku, że podmiot, u którego zarówno suma należności jak i suma zobowiązań wynikająca z tych umów przekroczyła równowartość 300.000 euro, nie miałby obowiązku składania informacji ORD-U.
W praktyce stosuje się alternatywę nierozłączną (prawodawca winien był użyć spójnika "lub"), gdyż informację ORD-U złożyć powinien podmiot, u którego suma należności wynikająca z umów przekroczyła równowartość 300.000 euro lub suma zobowiązań wynikająca z umów przekroczyła równowartość 300.000 euro, tj. podmiot u którego wystąpiło przynajmniej jedno z tych zdarzeń, a nie wyklucza się, że wystąpiły oba.
W poz. 45 informacji ORD-U wykazuje wartość przedmiotu umów ogółem zawartych w roku podatkowym, a więc sumę należności i zobowiązań.