Pytanie:
Czy postępowanie jest prawidłowe?
Odpowiedź:
Przedstawiony w treści pytania sposób postępowania podatnika jest prawidłowy.

 

Jak wynika z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – dalej u.p.d.o.f., amortyzacji podlegają m.in. budynki o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu. Stosownie do art. 23 ust. 1 u.p.d.o.f., wydatków na nabycie środków trwałych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Kosztami podatkowymi są tu jedynie dokonywane od wartości tych środków odpisy amortyzacyjne (art. 22 ust. 8 u.p.d.o.f.).
Jak jednak stanowi art. 22d ust. 1 u.p.d.o.f., podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku stanowiących środki trwałe, których wartość początkowa nie przekracza 3500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Oznacza to, że wydatki poniesienie na nabycie składnika majątku spełniającego warunki środka trwałego, którego jednak wartość początkowa nie przekracza 3500 zł mogą być bezpośrednio zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Dokonując zatem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie blaszanego garażu o wartości 3000 zł podatnik postąpił prawidłowo.

[Uwaga! Odpowiedź na to pytanie jest już nieaktualna od 1 I 2018 r.]