Pytanie pochodzi z programu Serwis Budowlany .
Odpowiedź
Ciąg pieszo jezdny oznaczony tak w planie miejscowym może zostać zaprojektowany jako droga klasy D, jeżeli będzie usytuowany w strefie zamieszkania.
Ciąg pieszo jezdny
Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430 z późn. zm.) - dalej r.w.t.d. symbolem "D" oznaczone są drogi klasy dojazdowej. Przepisy tego rozporządzenia określają wymagania i parametry dla drogi tej klasy. Brak jest jednak legalnej definicji pojęcia "ciągu pieszo-jezdnego". Oznacza to, że należy je interpretować zgodnie z potocznym znaczeniem, a więc jako część drogi przeznaczoną zarówno do ruchu pojazdów, jak i do ruchu pieszych. Ponadto należy wyjaśnić, że przepisy tego rozporządzenia nie zawierają pojęcia ciągu pieszo-jezdnego.
Należy natomiast wyjaśnić, że zgodnie z § 43 ust. 2 r.w.t.d. "na ulicy klasy Z, L lub D chodnik może być usytuowany bezpośrednio przy jezdni lub przy pasie postojowym. Ulica klasy L lub D w strefie zamieszkania może nie mieć wyodrębnionej jezdni i chodników". Ulica opisana w zdaniu drugim spełnia kryteria do uznania jej za ciąg pieszo-jezdny. W przypadku nie wyodrębnienia jezdni i chodnika, ulica może być używana zarówno do ruchu pojazdów, jak i do ruchu pieszych. Faktycznie może więc stanowić ciąg pieszo-jezdny, jeżeli będzie usytuowany w strefie zamieszkania.
Pytanie pochodzi z programu Serwis Budowlany .