Na stronach Rządowego Centrum Legislacji został właśnie opublikowany projekt rozporządzenia Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej w sprawie opracowywania map zagrożenia powodziowego oraz map ryzyka powodziowego. Jego celem jest określenie wymagań, zgodnie z którymi te dokumenty powinny być sporządzane.

Do opracowywania map zagrożenia i ryzyka powodziowego oraz ich przeglądu i aktualizacji w cyklach 6 letnich kraje członkowskie Unii Europejskiej zostały zobligowane na podstawie dyrektywy 2007/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. w sprawie oceny ryzyka powodziowego i zarządzania nim. Pierwsze takie mapy opracowano na podstawie ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne oraz rozporządzenia Ministra Środowiska, Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, Ministra Administracji i Cyfryzacji oraz Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 21 grudnia 2012 r. w sprawie opracowania map zagrożenia powodziowego oraz map ryzyka powodziowego.

Zgodnie z dyrektywą, przegląd i ewentualną aktualizację map należy wykonać do 22 grudnia 2019 r. Natomiast do 22 marca 2020 r. należy przekazać Komisji Europejskiej raport.

Obecnie zakres map określa ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne. Natomiast rozporządzenie ma definiować wymagania dotyczące ich opracowywania, w tym formaty i sposób prezentacji danych w zakresie wskazanym w ustawie, jak również skalę map. Za ich sporządzenie są odpowiedzialne Wody Polskie, w uzgodnieniu z właściwymi wojewodami. Natomiast projekty map od strony morza, w tym morskich wód wewnętrznych, przygotowują dyrektorzy urzędów morskich. Następnie są one przekazywane ministrowi gospodarki wodnej do zatwierdzenia.

W projekcie ustalono skalę wizualizacji map. Jest ona zróżnicowana z uwagi na wielkość poszczególnych obszarów dorzeczy. Powyższe ma umożliwić ich publikację w Dzienniku Ustaw jako załączników do planów zarządzania ryzykiem powodziowym. W pozostałym zakresie powielono przepisy dotychczasowego rozporządzenia. Tak, aby zachować spójność nowych map z tymi, które zostały opracowane w ramach pierwszego cyklu planistycznego. W uzasadnieniu wskazano, że zmiany są ograniczone do niezbędnego minimum i wynikają z dotychczasowych doświadczeń.

Projekt zakłada także nową metodę określania wartości średniej liczby mieszkańców, którzy mogą zostać dotknięci powodzią. Informacje te mają być pozyskiwane na podstawie danych GUS.

Zaktualizowano również wykaz danych potrzebnych do opracowania i aktualizacji map. Obowiązujące rozporządzenie ogranicza możliwość wykorzystania danych o ukształtowaniu terenu (NMT) do informacji dostępnych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym. Ponadto w uzasadnieniu podkreślono, że aktualizacja NMT metodą lotniczego skaningu laserowego nie jest możliwa dla całego kraju. Dlatego wprowadzono przepis dopuszczający wykorzystanie innych dostępnych danych. Projekt określa też sposób wyznaczania obszarów narażonych na zalanie w przypadku zniszczenia lub uszkodzenia wałów przeciwpowodziowych.

Projektodawcy uznali, że na obszarach zurbanizowanych wymagana jest dokładniejsza symulacja zjawisk przepływu i odpływu. Dlatego dla wszystkich miast wojewódzkich, miast na prawa powiatów oraz innych o liczbie mieszkańców przekraczającej 100 tys. osób będzie wykonywane modelowanie dwuwymiarowe. Ponadto projekt nie wyklucza opracowania takich modeli dla innych obszarów, których ryzyko powodziowe jest wysokie lub wymaga tego stopień skomplikowania terenu.