Tunezja-Polska. Umowa w dziedzinie transportu morskiego. Tunis.2002.10.04.

UMOWA

podpisana w Tunisie dnia 4 października 2002 r.

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Tunezyjskiej w dziedzinie transportu morskiego,

UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Tunezyjskiej w dziedzinie transportu morskiego

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Tunezyjskiej

zwane dalej "Umawiającymi się Stronami":

pragnąc rozwijać przyjazne stosunki między obydwoma Państwami,

mając na celu rozwój współpracy w dziedzinie transportu morskiego, w oparciu o zasady suwerenności, równości, wzajemności praw, obustronnych korzyści, wolności żeglugi i niedyskryminacji,

uwzględniając postanowienia konwencji międzynarodowych, które zostały ratyfikowane przez obie Umawiające się Strony w dziedzinie transportu morskiego,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł  1

Przedmiot umowy

Przedmiotem niniejszej umowy jest w szczególności:

- wspierane rozwoju stosunków morskich między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Tunezyjską oraz

- rozwijanie współpracy w dziedzinie transportu morskiego i morskich portów handlowych.

Artykuł  2

Definicje

Dla celów niniejszej umowy użyte określenia oznaczają:

1) "Właściwe organy Umawiających się Stron":

- w Rzeczypospolitej Polskiej - Ministra Infrastruktury i inne właściwe organy;

- w Republice Tunezyjskiej - Ministra Technologii Łączności i Transportu i inne właściwe organy.

2) "Statek Umawiającej się Strony" - każdy statek morski wpisany do rejestru okrętowego zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi na terytorium Państwa tej Umawiającej się Strony i podnoszący jej banderę, jak również statki dzierżawione przez przedsiębiorstwa żeglugi morskiej Umawiających się Stron. Określenie to nie obejmuje okrętów marynarki wojennej, statków organów ochrony granic i policji, statków rybackich, statków badawczych, statków pełniących specjalną służbę państwową z wyłączeniem statków szkolnych.

3) "Przedsiębiorstwo żeglugi morskiej Umawiającej się Strony" - każdą osobę fizyczną lub prawną zarejestrowaną na terytorium Państwa jednej z Umawiających się Stron zgodnie z przepisami prawa jej Państwa, posiadającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium tej Umawiającej się Strony oraz eksploatującą statki uprawnione do żeglugi międzynarodowej.

4) "Członek załogi" - kapitana i każdą inną osobę zatrudnioną na statku, której nazwisko jest wpisane na liście załogi sporządzonej zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi w każdej z Umawiających się Stron.

5) "Port Umawiającej się Strony" - każdy handlowy port morski, włączając redę, znajdujący się na terytorium Państwa Umawiającej się Strony, uznany za otwarty dla żeglugi międzynarodowej.

Artykuł  3

Rozwój transportu morskiego

Umawiające się Strony zobowiązują się do:

1) rozwoju transportu morskiego między ich Państwami oraz do współdziałania w eliminowaniu wszelkich przeszkód, które mogą utrudniać rozwój handlu morskiego między ich portami,

2) popierania swobodnego udziału przedsiębiorstw żeglugi morskiej obydwu Umawiających się Stron w transporcie towarów i pasażerów między ich Państwami, a także między każdym z ich Państw a państwami trzecimi,

3) zapewnienia statkom pod obcymi banderami, eksploatowanym przez przedsiębiorstwa Umawiających się Stron, o ile spełniają wymogi obowiązujących międzynarodowych przepisów żeglugi morskiej, takich samych praw i obowiązków jakby podnosiły banderę Państwa jednej z Umawiających się Stron.

Artykuł  4

Zobowiązania międzynarodowe

1. Postanowienia niniejszej umowy nie naruszają praw i zobowiązań Umawiających się Stron, wynikających z wiążących je konwencji międzynarodowych lub z ich członkostwa w organizacjach międzynarodowych.

2. Umawiające się Strony dołożą starań, aby związać się odpowiednimi konwencjami międzynarodowymi o bezpieczeństwie żeglugi morskiej, o socjalnych warunkach pracy marynarzy i o ochronie środowiska morskiego.

Artykuł  5

Niedyskryminacja i wolna konkurencja

Umawiające się Strony będą przestrzegać zasad niedyskryminacji, wolnej konkurencji w morskiej żegludze międzynarodowej i swobodnego wyboru przedsiębiorstwa żeglugi morskiej zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Artykuł  6

Przedstawicielstwa

Przedsiębiorstwa żeglugi morskiej jednej Umawiającej się Strony mogą tworzyć na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony przedstawicielstwa niehandlowe zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi w Państwie, na terytorium którego przedstawicielstwo jest tworzone.

Artykuł  7

Swobodny transfer

Każda z Umawiających się Stron przyznaje przedsiębiorstwom żeglugi morskiej drugiej Umawiającej się Strony prawo wykorzystania przychodów za usługi transportu morskiego uzyskane na terytorium jej Państwa, na płatności wynikające z prowadzonej tam żeglugi morskiej i zapewni swobodny transfer tych przychodów w przeliczeniu na waluty wymienialne według obowiązującego kursu.

Artykuł  8

Traktowanie statków w portach i na wodach terytorialnych

1. Każda z Umawiających się Stron zapewnia statkom drugiej Umawiającej się Strony takie samo traktowanie, jakie jest przewidziane dla statków państwa najbardziej uprzywilejowanego w swoich portach, na wodach wewnętrznych lub na morzu terytorialnym.

2. Ustęp 1 niniejszego artykułu obejmuje prawo dostępu do portów, poboru opłat i podatków portowych, traktowania podczas pobytu w portach i wyjścia z portów, korzystania z urządzeń przeładunkowych, jak również dostępu do innych usług i urządzeń portowych.

Artykuł  9

Dziedziny wyłączone z zakresu umowy

Postanowień niniejszej umowy nie stosuje się do:

1) zaokrętowania, przewozu i wyokrętowania pasażerów oraz załadunku, przewozu i rozładunku towarów między portami tej samej Umawiającej się Strony, do statków rekreacyjnych, do usług pilotowania, cumowania, pogłębiania i holowania,

2) naukowych badań morza.

Artykuł  10

Przestrzeganie przepisów prawa

1. Statki jednej Umawiającej się Strony, jak również ich załogi, pasażerowie i ładunek, znajdujące się na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony, podlegają obowiązującym przepisom prawa Państwa pobytu, w szczególności w zakresie bezpieczeństwa transportu morskiego, wjazdu, pobytu i wyjazdu załóg i pasażerów, jak również przywozu, wywozu i składowania niebezpiecznych ładunków, jak również przepisów w zakresie ochrony środowiska morskiego, imigracji, ceł i kontroli sanitarnej.

2. Podczas pobytu na terytorium Państwa jednej z Umawiających się Stron, statki drugiej Umawiającej się Strony podlegają przepisom dotyczącym bezpieczeństwa morskiego, ochrony środowiska morskiego i pracy na morzu, zgodnie z obowiązującymi konwencjami międzynarodowymi ratyfikowanymi przez obie Strony.

Artykuł  11

Ułatwienia dla transportu morskiego

Umawiające się Strony podejmą, w ramach obowiązujących przepisów prawa na terytoriach ich Państw, wszelkie niezbędne działania w celu ułatwienia procedur administracyjnych, celnych i sanitarnych obowiązujących w ich portach oraz unikania przedłużania pobytu statków.

Artykuł  12

Wzajemne uznawanie dokumentów statków

1. Każda z Umawiających się Stron uznaje przynależność państwową statków na podstawie dokumentów znajdujących się na pokładzie tych statków, wydanych przez właściwe organy drugiej Umawiającej się Strony, zgodnie z przepisami prawa państwa tej Umawiającej się Strony, której banderę statek podnosi.

2. Pozostałe dokumenty pokładowe, wydane lub uznawane przez jedną z Umawiających się Stron, są również uznawane przez drugą z Umawiających się Stron.

3. Międzynarodowe świadectwa pomiarowe wydane przez właściwe organy jednej z Umawiających się Stron będą uznawane w portach drugiej Umawiającej się Strony i będą stanowiły podstawę do obliczenia opłat portowych.

Artykuł  13

Dokumenty tożsamości członków załogi

1. Każda z Umawiających się Stron uznaje dokumenty tożsamości członków załóg, będących obywatelami Państw Umawiających się Stron, uprawniające do przekraczania granic państwowych, wydane przez właściwe organy drugiej Umawiającej się Strony. Każda z Umawiających się Stron przyznaje posiadaczom tych dokumentów prawa, o których mowa w artykule 14 niniejszej umowy.

2. Każda z Umawiających się Stron notyfikuje drugiej Umawiającej się Stronie wzory dokumentów tożsamości członków załogi nie później niż w terminie 15 dni od daty wejścia w życie niniejszej umowy. Każda zmiana tych dokumentów, bądź wprowadzenie ich nowych wzorów, będzie notyfikowana drugiej Umawiającej się Stronie nie później niż 30 dni przed ich zmianą lub wprowadzeniem do obiegu.

3. Członkowie załogi statku jednej z Umawiających się Stron, będący obywatelami państw trzecich, obowiązani są posiadać ważne dokumenty podróży i tożsamości członków załóg uprawniające do przekraczania granicy państwowej, wydane przez właściwe organy państw trzecich.

Artykuł  14

Wjazd, tranzyt, pobyt i wyjazd członków załóg

1. Każda z Umawiających się Stron zezwala członkom załogi statku drugiej Umawiającej się Strony, posiadającym jeden z dokumentów wymienionych w artykule 13 niniejszej umowy oraz wizy, o ile ta jest wymagana, na zejście na ląd oraz przebywanie w obrębie miasta portowego podczas postoju statku w jednym z portów Państwa Umawiającej się Strony, zgodnie z obowiązującym prawem tego Państwa.

2. Każdy członek załogi, będący posiadaczem jednego z dokumentów wymienionych w artykule 13 niniejszej umowy, może przejechać tranzytem przez terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony w następujących przypadkach:

- powrotu na terytorium swojego Państwa,

- udania się na swój lub inny statek,

- podróżowania w innym celu uznanym przez właściwe organy drugiej Umawiającej się Strony za uzasadniony.

3. Właściwe organy Umawiających się Stron ułatwią otrzymanie wiz, w przypadkach, o których mowa w ustępie 2 niniejszego artykułu, członkom załóg będących obywatelami państw trzecich, bez zbędnej zwłoki. Jeżeli według obowiązujących przepisów dotyczących pobytu cudzoziemców wymagane jest uzyskanie wizy (zezwolenia na pobyt uzyskanego przed wyjazdem) na tranzyt, o którym mowa w ustępie 2 niniejszego artykułu, zostanie ona wydana bez zbędnej zwłoki.

4. Właściwe organy Umawiających się Stron wydadzą zezwolenie na pobyt na okres konieczny dla leczenia szpitalnego każdemu członkowi załogi, który na czas leczenia został odwieziony w trybie pilnym do szpitala na terytorium ich Państwa.

5. Umawiające się Strony zastrzegają sobie prawo odmowy wjazdu na terytorium ich Państwa osób niepożądanych, także w tych przypadkach, gdy osoby te są posiadaczami jednego z dokumentów wymienionych w artykule 13 niniejszej umowy.

6. Postanowienia zwarte w ustępach 1-5 niniejszego artykułu nie naruszają przepisów prawa Państw Umawiających się Stron dotyczących wjazdu, tranzytu, pobytu i wyjazdu cudzoziemców.

Artykuł  15

Wypadki morskie

1. Jeżeli statek podnoszący banderę jednej z Umawiających się Stron ulegnie wypadkowi, wejdzie na mieliznę lub ulegnie poważnej awarii w pobliżu wybrzeży drugiej Umawiającej się Strony, to właściwe organy tej drugiej Umawiającej się Strony udzielą członkom załogi i pasażerom, jak również statkowi i jego ładunkowi, tej samej ochrony i pomocy co statkowi pod własną banderą. Podczas ustalania przyczyn wypadku morskiego, który wydarzył się statkowi jednej z Umawiających się Stron na wodach wewnętrznych lub na morzu terytorialnym Państwa drugiej Umawiającej się Strony, właściwe organy obu Państw mogą współpracować w celu wymiany niezbędnych informacji.

2. Jeżeli statek jednej Umawiającej się Strony ulegnie wypadkowi morskiemu, o którym mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, na wodach wewnętrznych lub morzu terytorialnym drugiej Umawiającej się Strony, właściwe organy tej Umawiającej się Strony powiadomią niezwłocznie o tym wypadku najbliższy urząd konsularny Państwa drugiej Umawiającej się Strony.

3. Jeżeli statek jednej z Umawiających się Stron ulegnie wypadkowi morskiemu powodującemu częściową lub całkowitą utratę statku lub jego ładunku, na wodach wewnętrznych lub na morzu terytorialnym drugiej Umawiającej się Strony, to właściwe organy tej Umawiającej się Strony niezwłocznie poinformują organy celne. Wyposażenie statku, jego ładunek, części zamienne i zapasy znajdujące się na uszkodzonym statku nie będą podlegały opłatom celnym i innym opłatom importowym, jeżeli nie będą one wprowadzone do lokalnego obrotu towarowego.

4. Postanowienia niniejszego artykułu nie ograniczają praw do roszczeń z tytułu ewentualnych szkód poniesionych z tytułu ratownictwa i pomocy udzielonej statkowi i jego ładunkowi.

Artykuł  16

Współpraca techniczna

Umawiające się Strony będą zachęcać przedsiębiorstwa transportu morskiego oraz instytucje związane z transportem morskim swoich Państw, do rozwijania wszelkich możliwych form współpracy, w szczególności w dziedzinach morskich portów handlowych, szkolnictwa morskiego, żeglugi bliskiego zasięgu, administracji morskiej, bezpieczeństwa portów i żeglugi morskiej, ochrony środowiska morskiego i ratownictwa morskiego.

Artykuł  17

Komisja Mieszana do spraw Żeglugi Morskiej

W celu ułatwienia konsultacji między Umawiającymi się Stronami oraz efektywnego wprowadzenia w życie niniejszej umowy, powołuje się Komisję Mieszaną do spraw Żeglugi Morskiej, w skład której wchodzą przedstawiciele i eksperci wyznaczani przez właściwe organy obu Umawiających się Stron. Komisja Mieszana będzie zbierała się na wniosek jednej z Umawiających się Stron w terminie do trzech miesięcy, licząc od daty otrzymania powyższego wniosku.

Artykuł  18

Rozstrzyganie sporów

1. Wszelkie spory wynikające ze stosowania lub interpretacji niniejszej umowy będą rozstrzygane polubownie przez właściwe organy Umawiających się Stron.

2. W przypadku nieosiągnięcia porozumienia na drodze polubownej, spory będą rozstrzygane drogą dyplomatyczną.

Artykuł  19

Wejście w życie umowy

Umowa niniejsza podlega zatwierdzeniu albo ratyfikacji zgodnie z prawem Państwa każdej Umawiającej się Strony. Niniejsza umowa wejdzie w życie trzydziestego dnia od dnia otrzymania noty późniejszej przekazanej drogą dyplomatyczną.

Artykuł  20

Zmiany do umowy

Wszelkie zmiany do niniejszej umowy, przyjęte przez obie Umawiające się Strony, wejdą w życie zgodnie z procedurą określoną w artykule 19 niniejszej umowy.

Artykuł  21

Obowiązywanie umowy

Umowa niniejsza zawarta jest na czas nieokreślony. Może być wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą z Umawiających się Stron; w takim przypadku utraci moc po upływie sześciu miesięcy od dnia wypowiedzenia.

SPORZĄDZONO w Tunisie dnia 4 października 2002 r., w dwóch oryginałach, każdy w językach: polskim, arabskim i francuskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W razie rozbieżności przy interpretacji tekstów w językach polskim i arabskim, tekst francuski będzie uważany za rozstrzygający.

• Identyfikator: M.P.2004.37.652
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Tunezja-Polska. Umowa w dziedzinie transportu morskiego. Tunis.2002.10.04.
• Data aktu: 04/10/2002
• Data ogłoszenia: 08/09/2004
• Data wejścia w życie: 09/06/2004